| CUM personam illam intueor, VENERABILIS & AMPLISSIME PRAESUL, quam in hoc Belgicae nostrae theatro ad universae spectaculum Europae summâ o- [p. 2] mnium cum admiratione, tuaque laude, praeclarissima geris, totus haereo, & iniectus animo pudor festinantem ad te gressum concitato timore retardat. Ecquis enim otium eius laboriosissimum interrumpat, qui inter Atlantes alios gravissimae Patriae moli supponit humerum, & in sacrâ Principum Magnorum curâ, non secus ac in Iovis triumpho Mercurius, laborat? Sed tamen dum attonitum subit animum humanitas illa, quae caeterorum vincis admirationem, me verò devincis, pudorem superat audacia, & tardantem in via Musam in- [p. 3] crepans, ultro sui Mecoenatis in aulam propellit. Etenim si profitear humanitate tuâ lubenter me victum, cur verear domicilium eius intueri, & eò penetrare, quò me illa trahit, affectus impellit? Paulisper ergo suspende curas, & sub illa tui officij mole respirans, venientem clientis ad te Musam digneris aspectu. Ecce tibi grati animi signum & officij debiti testimonium GORCOMIENSES MARTYRES apporto. Nunquid iam effossum recordatione tristi pectus, & indignantem persentis animum? Sed admitte tamen in hac nube Solem, & [p. 4] quam facit crudelitas inhumana tristitiam, victoriae partae gaudio & Constantiae triumphantis luce depelle. Vidit illos in theatro suo Belgica, cum fatali concussa motu se sibi formaret hostem: sed vidit, quos, & admiraretur tyrannide fortunaque maiores, & innocentes deploraret ademptos. Non eos inviolata terruit fides; non carcer tormentis omnibus debilitavit, non admotae perculerunt pravitatis Haereticae fraudes; non evicit fatigata lacerando crudelitas. Tanta scilicet generosos ánimos constantia roborabat, ut quos expugnare [p. 5] non posset in Belgio armata Rebellio, Belgium produxisse miraretur; & quos hominibus maiores agnoscerent universi, dubio procul post funera sanguinisque palmam effusi, Divos crederent & venerarentur. Atque utinam dum in cothurnis meis ambulant, & abeuntis vestigia Fidei, Magnae illius Romanae Matris, purpureo cruore signant, Iuventus aspicere, & ventura Posteritas audire vellet. Congratularetur suae patriae contemptores mortis animos laborante fide, & excelsos in eiusdem amorem spiritus ac propugnatio- [p. 6] nem hauriret. Sed eorum sit hoc votum, quibus Immortalitas benevolentiam conciliat Posteritatis, & emeritis annorum laudibus nectit coronam. Multum erit profectò mihi, PRAESUL AMPLISSIME, si vel unam Lucem aspiciat, quod ad tuae virtutis aram Musae nostrae munus appono; ut nec Heroum tantorum applausui videar defuisse, nec humanitati illi tuae, qua me totum tibi vendicas, affectum non retulisse. Quanquam vix contineo vocis erumpentis affectum, & saecula quae sperare non ausim, compellare non reformido; ut si non poste- [p. 7] ri, saltem audiant, qui communem nobiscum solem intuentes, auram & horam eiusdem beneficio respirant. Agedum ergo, Catholice Belga, te nunc enim tuum ad honorem appello, qui & animo semper, & manu robusta, decus aeternitatis, & fidei Coelestis honorem, contra Invidiam ac Aetatem propugnasti. Si gloriosum nuper aestimabas animum Deo, Regi fidem servare; gloriosissimum verò pro utroque, Deo ac Rege, venalem in hac luce Spiritum circumferre: & reperti sunt aliqui quorum in sanguine rubuit Fides, & in Constan- [p. 8] tia Regis amor permansit; cur tacendo horum laudibus invideres, aut timendo decus tuum in eorum honore non probares? Honorarium militi tuo cùm à pulvere sudans abit apportas, & insuper addis laurum; cur non Martyri purpurato decus solum? Crede mihi quod obstupescens conspexeris hac aetate tua, si dissimules, fabulosum; falsum imò Posteritas credet, & in suo vituperabitur Belgium honore. O non ita laudis immemores vivamus! Nec est quod invidiam extimescas; permissum est unicuique laudare suos; Et iam [p. 9] cùm ab hac aetate nostra tot in futurum aevum abeant adulterini foetus Immortalitatis, (sed ab ingenijs fortunatis impulsi) imò nostris in oculis ac theatris propemodum nobis insultent, non invadis sed opponis te tantum, si tuam quoque scenam aperias: ut qui superas dubio procul, neutiquam saltem cedas. Age ergo assurge tibi, & fave mihi. Tu verò REVERENDE PRAESUL, MECOENAS OPTIME, si iure tibi fidem consecro, quam Eloquentia tua Nestorea in Principum silentio doces; si Martyres repraesento, quorum laudes tua voce cres- [p. 10] cunt, & audientium inflammant animos; porrige Clienti tuo manum unam, qua in Lucem educas; & altera retardantem conatus eius Invidiam, repelle. Habes equidem primum veris nostri florem, sed accedet quoque fructus, si evicero per te livorem, quem in Francia meruisti, in Belgio superasti. |
