Kaat Mossel voor den throon van Belzebub. (Anoniem) ca. 1784.
Uitgegeven door drs. G.C. van Uitert.
Red. dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton10294 - Ursicula
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.

Continue

Continue

Continue

[p. 1]

KAAT MOSSEL

VOOR DEN

THROON

VAN

BELZEBUB.

*

*            *

*

Gedrukt in UTRECHT,
en alömme à 6 Stuivers te bekoomen.



[p. 2: blanco]
Continue
[p. 3]

KAAT MOSSEL

VOOR DEN

THROON

VAN

BELZEBUB.

__________________________

EERSTE TOONEEL.

BELZEBUB, 1ste 2de. en 3de. KWADE
ENGEL.

BELZEBUB.
Die wat te zeggen heeft dat die het inkomt brengen,
Voor myne Helsche Stoel, ik zal ’t van daag gehengen.
Op morgen is het uit, die thans hier wat begeerd,
Is ’t meer dan tyd als dat hy heede Solliciteerd.
(5) Ik wil myn Duivelschap niet langer meer bekleeden.
[p. 4]
1ste. KWAADE ENGEL.
Heer Belzebub als ik het vraage moog, wat Reeden,
Beweegd uw, dat gy zo op eens uw Ambt verlaat?
BELZEBUB.
De Waereld word te boos, en zo verduiveld kwaad,
Dat Pluto, Lucifer, en ik wy al te saamen,
(10) In vrees zyn, zo wy niet by tyds ons afscheid naamen,
En leggen onze post als Helschen Geesten neer,
De Waereldlingen licht gauw zullen in de weer
Zyn, om ons als Schelmen dan uit de Hel jaagen.
2de. KWAADE ENGEL.
Waarom door List geen kans nog eerder eens te waagen?
BELZEBUB.
(15) Geen Duivel is zo snood dat hy het durf bestaan
’t Is met het helschen Ryk en haare macht gedaan.
De waereld is zo boos, daar is niets te verzinnen,
Of Holland leeverd op, thans Duivels en Duivelinnen,
Waar van geen voorbeeld is, ik leg myn Post ter neer,
(20) Wie dat myn Ambt begeert, ten eersten Solliciteer.
3de. KWAADE ENGEL.
Maakt gy uw ook bevreest?
BELZEBUB.
                                          Spreekt op kant ’t erger weezen,
Nu de Aard vol Snoode is, wat Duivel zou niet vreezen?
1ste. KWAADE ENGEL.
Noemd ons de Monsters op, waar door gy word belaagd,
[p. 5]
Of eer g’uw Ambt neer legd hun voor uw Rechtbank daagd,
(25) Wanneer gy ’t laaste doet dan zullen zy wel schroomen.
BELZEBUB.
Zy zullen onbeschaamd voor myne Rechtbank koomen,
Zy geeven nergens om, ’t is uw liên eigen schuld,
Gy hebt hun door uw Geest met kwaad zo opgevuld,
Dat zy hun niets ontzien, en al de Helschen Geesten,
(30) Bespotten, en kortom in hunne macht eens veesten.
Kent gy KAAT MOSSEL wel zy woond te Rotterdam?
1ste. KWAADE ENGEL.
Wel ja ik ken haar wel, het is uw Troetel Lam.
Ik kwam uit last van uw, tot kwaad haar te vervoeren,
Waar door zy Rotterdam, haar rust kwam te beroeren,
(35) Zy is een Steun-Pilaar van uwe Helschen Troon
Verstrekt* een Paerel aan Vorst Lucifer zyn Kroon.
Als Proserpina sterft, behoefd men niet te vreezen,
Maakt haar dan Duivelin, zy zal een beste weezen,
Haar ziel zo zwart als roet, vermengt met snood fenyn,
(40) Die vreest nog Straf, nog Beul, ja zelfs geen Helsche pyn,
Zy denkt om GOD nog Wet, nog om het jongst der daagen,
Geen snoodheid is zo groot, die zy niet durft te waagen,
[p. 6]
God Lasteren is haar lust, in Vloeken uitgeleerd,
Haar niets als Duivelin, Vorst Belzebub ontbeerd,
(45) De Razernyen zyn niets by dat Wyf te agten,
Zy durft de Overigheid in hun Gezicht verachten
Geen Slangen tong zo fel, verzeld met snood fenyn,
Kan zo verduiveld kwaad, als die KAAT MOSSEL zyn,
Noemd maar een ondeugd op.
BELZEBUB.
                                              Voor eerst kan zy wel liegen?
1ste KWAADE ENGEL.
(50) Het Wyf is uitgeleerd, in Liegen en Bedriegen,
Zy gooyd de vroomste lien een klak op haaren hals.
BELZEBUB.
Zy vloekt ook zegt gy?
1ste KWAADE ENGEL.
                                    Niet graager dan zy vals
Mag Zweeren; en by Gods oordeelen haare zaaken
Te Staaven, als zy maar haar doelwit kan beraaken.
BELZEBUB.
(55) Is zy Onkuis?
1ste KWAADE ENGEL.
                            Zy is wat oud die Mossel-Moer.
Maar in haar jonge tyd, was zy een groote Hoer.
BELZEBUB.
Diefachtig is zy wis?
[p. 7]
1ste KWAADE ENGEL.
                                Wild g’ haar voor trouw verslyten,
Dan hebt gy het ver mis, dat zou haar zeeker spyten,
BELZEBUB.
Hovaardig?
1ste KWAADE ENGEL.
                  Haar oude Vel zy nog gestaag verjonkt,
(60) Met Goud en Zilver, als een jonge Smots oppronkt,
Voor ’t geld dat zy bekomt, als Moer der Mosselkoopers
En ’t geen dat zy ontsteeld van Wyven en Straatloopers.
BELZEBUB.
Zuipt zy ook?
1ste KWAADE ENGEL.
                      Als een Zwyn die Spoeling zuipen kan
Drinkt zy Jenever, Rookt, Snuift, Pruimt gelyk een Man,
BELZEBUB.
(65) Is zy wel slordig?
1ste KWAADE ENGEL.
                                  Dat’s niet beeter te verlangen,
Zy draagd zo lang een Stuk, als ’t aan haar bast wil hangen.
BELZEBUB.
In ’t Lasteren.
1ste KWAADE ENGEL.
                      ô Daar in zo is zy uitgeleerd,
Zy leefd, wanneer zy iemants Naam en Faam onteerd.
[p. 8]
BELZEBUB.
Is zy ook Gierig?
1ste KWAADE ENGEL.
                          Ja zy zou haar laaten hangen,
(70) En ’t grootste gruuwelstuk, alleen voor ’t geld aanvangen,
In ’t kort heer Duivel, al het geen gy denkt of noemd,
Wat ondeugd word genaamd daar is zy voor beroemd,
De Helhond Cerberus afgryzelyk van blikken,
Als hy KAAT MOSSEL zag, hy zou ’er van verschrikken,
(75) Maakt haar het voegd haar best Ad Interim Duivelin
En als Proserpina baart, kan zy geen beeter min,
Ooit krygen, zulks kan ik, voor vastelyk betuigen,
Daar ’t jonge Duiveltje ooit beeter aan ken zuigen.
De Helhonds Zwadder, kan die Gruuwelen hem niet geeven,
(80) Als KAAT haar zog zal doen, hy zal de Aard doen beeven,
Door Binnelandsche* Twist, en Buitelandsche Kryg.
O ’t is een bestig Wyf.
BELZEBUB.
                                  Houd smoel, ik zeg uw zwyg.
Ik tril reeds daar ik zit, zou ik dat Wyf ontbieden,
Voor zulk Ondeugend Dier, daar zou ik zelfs voor vlieden.
2de KWADE ENGEL.
(85) Geen zwaarigheid zy is ook vynzende* van aard
3de KWADE ENGEL.
Dat men haar keetende?
[p. 9]
BELZEBUB.
                                        Dan was ik ’t best bewaard.
Ik zorg zy is ook vals, wat zou my dan gebeuren?
1ste KWADE ENGEL.
Zy zou uw Kussen en met een de Bek opscheuren.
BELZEBUB.
Men brengt haar dan wel vast, met boeyens styf gekneld.
(90) Maar als het Wyf maar wil.
1ste KWAADE ENGEL.
                                                  Dan moet zy met geweld.

TWEEDE TOONEEL.

KAAT MOSSEL.
Ik barst van spyt, myn Ingewande gloeyen,
Ik zou ’t vervloeken, om my ergens mee te moeyen,
Voor al ’t uitslooven dat ik my steeds heb gedaan
Zien ik myn gansch dessyn zo glad in rook vergaan.
(95) ’K zal werk hebbe, om myn zelfs nu te behouwen,
Men reuteld my aan ’t hoofd, dat het my zal berouwen,
’t Gemeen dat voor my was, ook tegenwoordig dynst.
Het schynt of men de zaak van agtre bepeinst,
Ik wierd eerst geroemd, ’t gemeen die ’t laage End bewoonen,
(100) Mankeerde niet om my hun Vrindschap te betoonen,
’t Was KAAT, ha! benje daar: toe wyf toe zet maar door,
[p. 10]
Gy zyt een dubbeld wyf, je staat ons Prins braaf voor,
Hou vol maar KAAT, hou vol, wil maar Oranje schreewen
En loopt het aan, wat nood? dan zulle wy als leeuwen
(105) Uw helpen, teegen al die uw maar teegen staan,
Ik stout op hunnen taal, die blies het vuur toe aan
En riep Straat op straat neer vivat Oranje booven
En kreeg een Aanhang, dat men ’t nauwlyks kan gelooven
Zo dat ik vast al dacht, ik had getriumpheerd,
(110) En nu zie daar is ’t blad geheellyk omgekeerd,
Men ziet my nauwlyks aan; ja zelfs is my gebleeken,
Ik merk het duidelyk, uit veele hunner spreeken
Dat zy ’er agter zyn, dat ik was omgekogt,
Voor Geld, en om de poen te krygen oproer zogt.
(115) Want zeeker Wyf, die dorst my wel zeer bits verwyten,
Wat denkje Mossel Teef, wilje ons zo Gek verslyten,
Dat wy gelooven dat jy bent zo Prins gezind,
Wel zeg dan eens waarom gy meer de Prins bemind,
Als ons Regeering, en de brave Heeren Staaten,
(120) Loop Vrouwmensch sprak ik, loop ik wil met jou niet praaten.
Dus redde ik my nog, want kyk regt uit gezegd,
Myn niet aan Land, Stad, Staat, of Prins geleegen legt,
Die my het meeste geeft, en ’t meeste komt belooven,
[p. 11]
Voor die roep ik Vivat, en die dryft by myn booven,
(125) Maar kyk die Rol voor my die is nu uit gespeeld,
Ik kryg de Burgery nooit weder zo verdeeld,
Nu zy bemerken, hoe dat ik hun alle Sulden,
En voor myn Vivat slegts, alléén, myn zakken vulden,
Men zegt nu al ’t is waar, zy trok daar voor het Geld,
(130) En heeft ons alle in een groot gevaar gesteld.
Zo lang ’t by praaten blyft, dan kan het nog passeeren,
Maar ik hoor Mompelen, men my wel aan de Kleeren,
Misschien nog koomen zal, dan zag het ’er mal uit,
Het minst dat ik dan kreeg, zou zyn als dat myn Huid,
(135) Met Roeden wierd gestreeld, en dat men my het Waapen,
Van Rotterdam gaf toe, dan was ’t slegt geschaapen,
En mogelyk erger nog, als ik gevangen kwam,
Dat men my kreeg, gelyk dat Wyf te Amsterdam,
Ten tyden toen men daar de Pagten of ging loopen,
(140) Zo heen en weer, tot een Exempel op ging knoopen,
Maar zie ik steun op hun, die my het rieden aan.
En zelfs Geld gaaven, dat ik het zou onderstaan,
Ik zou wierd ik gevat, Waragtig ook niet zwygen,
Wanneer ik Hangen moest, zagt zy een Geesling krygen.
(145) Maar waar nog voor gevreest, de Stad is nu in rust,
Ik heb hoop als dat de zaak wel worden, zal gesust,
Want zo men my aanspraak, en dat ik moest ondekken,
[p. 12]
Waarom dat ik Tumuld kwam in de Stad verwekken,
Zo moest ik klappen, en dan was het slegt gesteld,
(150) Met hun die my daar toe omkogten door haar Geld,
Dat weeten zy ook wel, dat Onhyl kon verwekken.
Voor veele Grooten, die dees Pot wel zulle dekken,
Dus vrees ik voor ’t Gerecht in ’t minste niet ô Neen.
Die fout word wel gesmoort, zo my maar het Gemeen,
(155) Dat nu verlicht is, deeze zaak niet doet beweenen,
En door een Hagelbui van Stokken en van Steenen,
Te laat beklaagen doet, myn snood Verradery
Dan zag ’t ’er lelyk uit en ik kwam in de ley.
’k heb Dagh nog Nagt geen Rust zo is ’t met my geschaapen,
(160) Als ik my nederleg, en dat ik wat wil slaapen,
En dat een Sluimering my eeven wat bevangd,
Zo droom ik van de Beul en dat hy my Ophangd.
Of dat men my komt aan een Geessel Paal opgorden,
Daar ik Gegeeseld en Gebrandmerkt, staan te worden,
(165) Nog erger, somtyds ik my in een Droom stel voor
Als dat de Duivel om dat ik die gaf gehoor,
My leevendig Reeds haald, en Ruwelyk aan komt pakken.
En zonder Deernis my in de Hel gaat smakken
Ik ben afgefolterd, kom ik zal ’t nog eens bestaan
(170) Of my de Slaap wil voor een oogenblik bevaan
Doch zal ik Rusten, moest ik my tot GOD begeeven,
Maar durf ik bidden? Neen, ik moet om ’t denken beeven,
[p. 13]
Hoedanig dat ik GODS gebooden heb versmaad,
De Prins verdacht gemaakt, Staat en Magistraat,
(175) Door louteren zelfs belang, en snoode gierigheden,
Gestaag belaagden, en ook and’re Overreeden,
Door Leugens, Lastertaal die ik, de Overigheid aan wreef.
Ik durf niet Bidden, neen ik voor het Bidden beef.
Dus gaan ik leggen, als een Ondier die haar leeven*
(180) In Gods ongunst verslyt en my ter Slaap begeeven.
Zy gaat legge Slaapen.

DERDE TOONEEL.

KAAT MOSSEL Slaapende. Eerste KWADE
ENGEL.

1ste KWADE ENGEL.
Dit is de plaats daar ik KAAT MOSSEL, door myn Geest,
Haar Duivels kwaad in blies. Zy lyd daar als een beest,
Te Ronken; kom ik moet dat Ondier wakker maaken,
Met deeze Helsche toorts.
Hy houd haar een Brandende Fakkel van
Pek en Zwavel onder de Neus.
                KAAT MOSSEL Ontwakende.
                                      Wie komt my hier genaaken.
(185) Wat Helschen stank is dat.
1ste KWADE ENGEL.
                                                  Zyt gy dat niet gewent,
Ik ben uw kwaade Geest, ik denk dat gy my kent.
[p. 14]
KAAT MOSSEL.
Zyt gy dat Monster, die my teegens plicht en wetten,
Aanraaden dat ik moest de Eendragtigheid beletten,
En uit wiens order, ik het Volk heb opgestookt,
(190) Ik heb uw wil volbragt, waarom dan nog gespookt,
Om myne Leegerstee gy kon nooit trouwer vinden,
Als ik uw altoos was, naar ik my kwam verbinden,
Aan uwe Helschen Vorst, had de Onrechtvaardigheid,
Niet op de Vlugt gegaan. ik had Rotterdam geleyd,
(195) In* Koolen en in Asch, ’k had een Vuur doen branden,
Van Tweedragt; en Verraad, dat al de Zeeven Landen,
Had Overstroomd. niets voor myn Ondeugd heeft gezwigt,
Ik heb als een Dienares, der Hel myn post en pligt,
Steeds waargenoomen, doch gy hebt uw niet gekweeten,
(200) Gelyk een Duivel voegd.
1ste KWADE ENGEL.
                                                ’k Zal uw de reen doen weeten,
Ik nam myn post wel waar, myn uitverkooren KAAT.
En zetten neffens uw de Benden op de straat,
Gestaadig aan, dat het zou tot een Bloedbad koomen.
’k Sprak mannen muit maar door, gy hoeft voor niets te schroomen,
(205) Geen Burgery zo stout, dat die uw wederstaat,
[p. 15]
Ik stroide waar ik kon, myn Duyvels snoode zaat.
Mankeerde niet om my steeds aan uw zy te vinden,
En het Gepeupel langs hoe meer nog te verblinden.
De Hel, en Gy, myn KAAT, had vast getriumpheerd,
(210) Wanneer Gerechtigheid, ons niet en had geweerd.
Ik tril nog van angst, toen zy op Aard in’t wit gekleed,
Verscheen, en’t gulde zwaard uittrok en zich gereed,
Kwam maaken, om de Stad en Burgers te bewaaren,
Wat Blonk haar Majesteid, ik kan het naauw verklaaren,
(215) Met straalen als de Zon en God’lyk van Gloed,
En niet alleen zy zelfs, maar ook haar gansche Stoet.
Manhafte moed en deugt door ZWYNDRECHT die te vooren,
Van de opgeruide hoop veel hoontaal moesten hooren,
Die wierde voorgegaan, door Trouw en Dapperheid,
(220) De Luitenant Collonel door de Edele Deugt geleid,
(Op welkers borst een Zon met God’lyke straalen,
Zo overheerlyk blonk, niet moog’lyk afte maalen)
Was wel niet in den kring, dog ZWYNDRECHT aan wiens zy,
Rechtvaardigheid geplaast; daar op zo volgd een Ry,
(225) Van Adelborsten door de Eendracht voorgegaan,
Gevolgd door Ed’le Eer de welk kwam agter aan.
Begrypt nu zelver KAAT wat kon ik toen uitrechten,
Bloohartigheid en Ontrouw, was weigerig te vegten
Zy beefde voor de Glans van Dapperheid en Trouw
[p. 16]
(230) De Ondeugd vreesden zelfs, ook voor het naeberouw.
De Onrechtvaerdigheid die zag haar Aangegreepen,
En door Rechtvaerdigheid voor Maasstrooms Vierschaar sleepen,
En de Ed’le ELZEVIER, dien Luitenant Collonel
Zyn taal zo min’lyk, die deed ons Stoed der Hel*
(235) Standhouden, en ’er veel te rug naar huis toe keeren,
VAN ZWYNDRECHT, om ’t Onheil van Rotterdam te weeren,
Had voorgenoomen als men zag aan’s Helds gelaat,
Zyn Leeven, Goed en Bloed voor Staat en Magistraat,
Te geeven, tot een Pand, niets kon hem af doen schrikken,
(240) Schoon dat ons woeste hoop voor wynig oogenblikken,
Standhield, de Eendracht die hem volgde op het spoor,
Met de Adelborsten Rey, dat uitgekipten Choor,
Die stonden als een Muur, en of de Tweedracht spookten,
En dat de leugen daar haar laster onder stookten.
(245) De waarheid die verscheen, van ’s Hemels Firmament,
Op een Azure wolk toen was het Flux bekent.
Als dat ons toeleg was, slechts plundre en rooven,
En al ons roepen van Vivat Oranje boven,
Was enkel tot verderf, uit eigen vuil belang,
(250) Van sommige ingericht, dus wierd ’t gepeupel bang,
[p. 17]
De schanden die ons Troep van schaamtelooze dekten,
En die wy meende, dat ons voor een eer verstrekten,
Haar masker dat viel af, haar kleed viel van haar lyf,
Toen zag een elk terstond de schanden ons bedryf.
(255) ’t Weldenkend Burger gros ging ons met hoon belaaden,
Terwyl van Zwyndrecht’s volk, thans praald met Eergewaaden,
En waardig word geacht dat men hun naamen eerd,
Om hun beweezen trouw, in Toetssteen gegraveerd.
Met Letters van fyn Goud, op dat de Naneef hooren,
(260) Dat Rotterdam haar rust wierd door hun trouw herbooren.
KAAT MOSSEL.
Dat bruid my alles niet het gaat hoe dat ’t mag gaan,
Als men my maar niet straft, voor ’t geen ik heb bestaan,
Heeft my de Hel misleid, dat hy my ook beloonen.
1ste. KWADE ENGEL.
Men is ’er over uit, Ad Interim uw te kroonen,
(265) Tot Opperduivelin. ’k droeg uw bereids al voor,
Aan Duivel Belzebub, het schynt hy geeft gehoor,
Aan myne voorslag, want hy heeft my heen gezonden,
Dat ik uw haale moest.
KAAT MOSSEL.
                                  Gy kunt uw Baas verkonden,
[p. 18]
Dat ik hem hartelyk bedank hoor Cameraat,
(270) ’t Is in de Hel te heet, ’k kan teegen dat Climaat,
Niet Praaten, ik zal hier op aarde nog wat blyven.
1ste KWADE ENGEL.
Neen, neen, gy moet met my.
KAAT MOSSEL.
                                              Nu wil ik niet gansch vyven,
Geen Sterv’ling alhier, heeft my ooit kunnen dwingen,
1ste KWADE ENGEL.
Men zal uw in de Hel wel fynder leeren zingen,
(275) Kom! kom! maakt uw gereed, of ik zal op de last,
Van Belzebub uw met dees keeten om uw bast,
Weg sleepen,
KAAT MOSSEL.
                      Allon toe hebt gy ’t hart.
1ste KWADE ENGEL.
                                                            Ik zal toonen,
Dat in de Hel nog Volk dat raad weet voor uw woonen,
Hy stampt met zyn voet.
Fluks Afgrond opent uw, Inwoonders van de Hel,
(280) Pakt aan die Mosselhoer, en keetend haar zo fel,
En styf als gy maar kent,
KAAT MOSSEL, haar teegen de kwaade Engelen die uit de Afgrond opkomen te weer stellende.
                                        Staat af verdoemde Geesten,
Word ik aldus beloond van uw ondankbre Beesten,
[p. 19]
2de. KWADE ENGEL.
Had g’ander loon verwagt, voor uw bedreeven kwaad,
Die na de Duivel hoord, en God den Heer verlaat,
(285) Word altoos dus beloond. Niets kan uw nu bevryen.
KAAT MOSSEL.
Denkt wat gy hebt beloofd.
3de. KWADE ENGEL.
                                          Als wy een mensch verleyen,
Tot gruweldaaden, ô! belooven wy zoo veel,
Doch houde nimmer woord, maar wel in tegendeel,
Wy maaken uw veel wys, van Rykdom en van schatten,
(290) Die gy verwerven zult, tot dat wy uw zien vatten,
Voor uw bedreeven kwaad, dan dryven wy de spot,
Nog toe met zulke, als wy zien zy naar ’t Schavot,
Toegaan, en maaken haar nog dies veel Harsenschimmen
Tot dat zy zelfs bereids de Ladder al beklimmen,
(295) Zo blaazen wy haar in verwagt Pardon geen nood,
Dit duurd zo lang de Beul hun van de Ladder stoot;
Wy zien de snoode Romp pas aan de Galg hangen,
Of aanstonds is de Ziel des Duivels Krygsgevangen,
Zo gaat het in zyn Werk.
[p. 20]
KAAT MOSSEL.
                                        Dan heb ik nog wat tyd,
(300) Tot dat ik Mortis ben.
1ste KWAADE ENGEL.
                                            Neen voor uw is bereyd,
Als dat gy leevendig met ons ter Hel moet vaaren,
Men wil die moeyte wel uit gunst de Beul uitspaaren,
Gy zyt de kosten zegt Vorst Belzebub niet waard
De stank van uwe Romp besmetten licht de aard
(305) Nog eens geen praatjes meer, tast toe gy helsche Vrienden,
Zy vatten en Keetenen haar.
KAAT MOSSEL.*
Genade Geesten! Ach! is dat my Duivels binden.
Genaad! Genaad! Genaad! ach my rampsalig Wyf,
Waar moet ik nu na toe.
1ste KWAADE ENGEL.
                                      Naar ’t onderaarsch verblyf,
Dees open kolk in,
KAAT MOSSEL.
                              Waar zal ik dan belanden.
2de KWADE ENGEL.
(310) Zo vierkant naar de Hel om eeuwig daar te branden,
Die God en de Overigheid door Gruweldaaden hoond,
Gelyk gy waard gewoon, die word aldus geloond
[p. 21]
Zy verzinken met haar naar dat zy eenige keeren haar door de Lugt hebbe geslingerd, terwyl zy haar door schreeuwen laat hooren.
KAAT MOSSEL.*
(315) ô! Deerlyk lot voor my, en myn bedreeven daaden,
O! Duivels geeft my doch een wynigje genaaden,
Maar ja, zy hooren niet, of ik thans klaag of steen,
’k Moet naar de Afgrond toe, Ach! Ach! daar gaan ik heen

VIERDE TOONEEL.

BELZEBUB 1ste KWADE ENGEL.

BELZEBUB.
Hebt gy uw zaak volbracht, en heeft het wille slaagen.
1ste KWAADE ENGEL.
(320) Heer Duivel dat’s niet waard, om zulks eens te vraagen,
Nogthans is waar, ik had eerst Sporlen met dat Wyf,
Maar liet haar Keetenen.
BELZEBUB.
                                    Ik hoop dan wel wat styf,
En dat gy wel Secuur dat ondier hebt gebonden,
Want brak het Varken los; het zou ’er Duivels honden,
(325) En ik word oud en stram, door Podegra geplaagd
En liep gevaar* dat zy my zelfs de Hel uitjaagd.
1ste KWAADE ENGEL.
Geen zwaarigheid, zy kan geen kromme sprongen maaken.
[p. 22]
Dus zyt niet eens bevreest, ik zien haar reeds genaaken,

VYFDE TOONEEL.

KAAT MOSSEL. BELZEBUB.
1ste. 2de. en 3de. KWADE ENGEL.

KAAT MOSSEL.
Denkt wie gy voor heb, wild my uit de Keetens slaan,
1ste KWADE ENGEL.
(330) Wat meerder Eerbied, denkt, voor wie gy komt te staan,
KAAT MOSSEL.
Dat bruid my niet, geen Hel of Duivel door uw plaagen,
Dat gy my hebt gedaan die kan my meer verzaagen,
Zy wyst op Belzebub.
Wie is die zwart smoel, is hy de Opper Bietebau,
Of Duivel,
2de KWADE ENGEL.
                Vorst grypt haar eens even in uw Klauw,
(335) En laat uw Nagels aan dat kwade Wyf eens voelen,
Haar snoodheid vol van Vuur, zal dan wel wat verkoelen,
BELZEBUB, Haar by de Arm grypende.
Hier Oproermaakster, al was gy nog eens zo kwaad,
[p. 23]
Zo weet ik Belzebub, ô Stinkmeer voor uw raad,
Hoe smaakt uw deeze kneep?
KAAT MOSSEL.
                                            ô Myn! myn Arm, myn Leeden!
(340) Heer Duivel gy hebt vast uw Nagels niet gesneeden,
In de eerste Jaar of zes, ontsie my Arme KAAT,
1ste KWADE ENGEL.
Zie zo dat lykt ’er na, en is heel andre praat.
BELZEBUB.
Wild my uw Leevens schets, eens kortelyk afmaalen,
En wat gy hebt gedaan, behoorlyk verhaalen.
(345) Daar staat een Gloeyende Stoel, plak neer uw Fondament,
KAAT MOSSEL.
Verobligeert Monsieur, ik ben het niet gewend,
Zo warm te zitten, dus bedank ik uw Genaaden.
BELZEBUB.
Ik zeg plakt uw ter neer,
KAAT MOSSEL.
                                    Ik zou myn Hammen braaden.
1ste KWADE ENGEL.
Dat komt zeer goed, myn Baas vreet graag gebraade Spek,
(350) Van zulk een Varken.
KAAT MOSSEL.
                                          Hoe Duivel, zyt gy Gek?
Vreet men hier Menschen vlees,
1ste KWADE ENGEL.
                                                Gy komt uw te verzinnen,
[p. 24]
Gy scheen een Mensch te zyn, maar zyt een, Duivelinne,
Dus talm maar niet meer. uw rol is uitgespeeld
BELZEBUB.
Dat tegen stribbelen, myn Duivelschap verveeld,
(355) Ik zeg verhaald de zaak, en opend uwe Kaaken,
Gaat zitten nog eens KAAT,
KAAT MOSSEL.
                                              De Duivels dat zyn snaaken,
Ik moet hun zin wel doen, al is ’t my nog zo leet,
Ay my ik brand myn Aars die Stoel is Duivels heet,
BELZEBUB.
Dat zal wel wennen,
1ste KWADE ENGEL.
                                Ja daar zal wel Eeld op groejen.
KAAT MOSSEL.
(360) Kwaa Geest houd gy uw Bek, waar moogd gy uw mee moeyen.
’k Word flauw ach BELZEBUB.
BELZEBUB.
                                                Spreng haar met wat Azyn,
Zy sprengen haar* met ziedend Waater.
Au! Au! wat is dat heet, ô Ramp wat Helsche pyn,
Moet ik hier uitstaan ach, hoe zal ik het ontsnappen,
BELZEBUB.
Het is maar een begin, zo gy niet op wild klappen,
(365) Gy hebt myn Duivelschap al lang genoeg getergd,
[p. 25]
KAAT MOSSEL.
Genade Helschen Vorst, ’k zal al doen wat gy vergt,
Van ’t Uur aan dat ik op de Waereld eerst verscheen,
Zal ik opbiegten.
BELZEBUB.
                          Stap maar over ’t minste heen,
Dat bagatellen zyn, doet my ’t voornaamste hooren.
KAAT MOSSEL.
(370) Voor eerst Sinjeur, ben ik van het snoodste Schuim gebooren,
Dus komt het uit de grond als dat het Water Stinkt,
Ik heb nooit aan de Eerbaarheid myn Leeven eens gehinkt,
Ik was pas Huwbaar of kwam in Onkuische streeken,
De grootste Hoer van ’t Land de loef al af te steeken,
(375) Daar by Brutaal. en steeds zo eyselyk Assurant,
Dat ik Heer Belzebub uw zelfs heb aangerant,
In ’t vynzen afgericht, dat kund gy hier uitmerken,
Alzo ik door myn konst zo veel wist te bewerken
Dat ik keur Meestres des Mosselen wierd gemaakt,
(380) Van ’t Uur dat ik zulks wierd, heb ik myn plicht verzaakt,
En droeg my steeds ontrou, ’k liet my de handen smeeren,
Ik was Hovaardig, doch een sloeri op myn Kleeren,
Ja ik gaf ander Schuim zelfs in de Ondeugd les,
Vogt als een Manspersoon ja zelfs met het mes,
[p. 26]
(385) Daar was geen gruwelstuk, dat ik niet uit dorst voeren,
De Kwaadste Visteef dwong ik om haar bek te snoeren,
Voor my, als ik begon, doch dat’s nog maar Copy,
En slegts maar een begin.
BELZEBUB.
                                      Wat Duivels wyf bin jy?
KAAT MOSSEL.
Ja zulk een Wyf ben ik, dus laat my los en loopen,
(390) Of vrees dat gy het met uw Huid nog zuld bekoopen,
Bent gy de Duivel hoor dan ben ik uwe Moer,
Hoor Podagreuze Aap.
BELZEBUB.
                                    Dat is een Mosselhoer,
Wat doen wy met dat wyf?
1ste KWADE ENGEL.
                                          Ik zal ’t haar wel uitleggen,
Toe Kaat verhaal maar voort, bestaat de Baas te zeggen,
(395) Waar in het legt dat al wat gy daar hebt gemeld,
Nog maar Copie is.
KAAT MOSSEL.
                              Dan word Belzebub ontsteld
Dat weet ik vast en wis, doch ik zal ’t hem doen hooren,
Is Engeland uw bekend?
BELZEBUB.
                                      Dat is myn uitverkooren,
[p. 27]
En allerliefsten land, van ’t gansche Ondermaans,
(400) De Inboorlingen zyn meest Satans Onderdaans,
Geboore Dieven die geen Eed nog woord en Houden,
Ons ryk kon niet bestaan, als zy dat niet opbouden,
KAAT MOSSEL.
Schoon dat g’ een Duivel zyt, gy zyt een braave Vend,
Ja ’t is Canailje tuig, gy toond dat gy hun kent,
(405) Hoewel ik heerlyk lieg; kunt gy my nu gelooven,
Die natie is zo slegt dat Vloeken, Liegen, Rooven,
Hun grootst vermaak steeds is, gy weet het zelfs wel,
By Executie wierd uw Boel en gansch de Hel,
Verkogt, zo ’t Britsche Land uw niet kwam te bewaaren,
(410) In ’t kort de Engelschen zyn Duivels Steunpilaaren,
Zyn gierig van bestaan, verzeld door woeker lust,
Die hadde onbedacht, America ontrust,
De Americanen, die hun Schattings prompt betaalde,
Wel ziende, wat voor Dank zy by de Britten haalden,
(415) En dat het Engels schuim, slegts loerde op hun Geld,
En ’t hun afpersten, zo met list als met geweld,
Bestonden eyndelyk, de hoofden op te Steeken,
En ’t Eyzeren Slaafsche Juk van Engeland te verbreken,
[p. 28]
Hier sproot een Oorlog uit, zo wel ter Zee als Land,
(420) America dat kreeg van Frankryk onderstand,
De Zee krioelde gauw van Britsche Rooverscheepen,
Dewelke alles in hun Dieven nest wegsleepten,
Wat dat haar tegen kwam, ’t was alles Contrabanden,
Doch niemant leed ’er meer dan Bato’s Nederlanden,
(425) De Cooplien Zaagen zich, diefachtig aangetast,
Hun Scheepen leede door dat Schelmen ras veel last;
Zy gingen na den Haag, zulks aan de Staaten klaagen,
Bestonden tot hun hulp, om Zee-Convoy te vraagen,
Maar wyl ons Zeemacht was in eene Soopre staat,
(430) Zo was er niet veel hulp voor dat verdervend kwaad,
Edoch een klyne Vloot die zou ’er wat oppassen,
Maar ongelukkig kwam de brit die nap verrassen
Daar lag de koot weer schyt, en ziet nog raarder geur,
Men stal ons Scheepen, en Englands Ambassadeur,
(435) Was stout genoeg schoon dat zy de Tractaaten schonden,
Als dat hy meende dat wy volgens de Verbonden,
De Britten nog ter hulp met scheepen Volk en geld,
Moeste ondersteunen of zyn Koning zou geweld
Gebruiken, in het kort het was ’er slegt geschapen,
[p. 29]
(440) Toen aan het Timmeren; dat een Hamer op kon raapen,
Bouwd Scheepen, toe verdort! ô ’t ging ’er zo van glad,
Maar niet te haastig, want eer men ’er één klaar had,
Had Engeland ’er wel al drie in zyn Klavieren,
Hier uit ontstond gemor, de geen die ’t Land bestieren,
(445) Die gaave sommige daar van den Hertog schuld
(Die teffens Marschalk is,) in ’t kort wierd ’t Land vervuld,
Met veel Papieren, en daar onder braaf Pasquillen,
Eerst kwam een zeeker Volk de Staaten braaf bedillen,
Voor al liep Amsterdams Regeering lydig aan,
(450) Op Dord en Utrecht had men het zeer gelaan,
De geenen die het eerst al die Pasquillen schreeven,
Die noemde zich Goed Prins, dat gaf een Duivels leeven,
Want de andre party, die zat toen ook niet stil,
Spotprenten zag men toen, Pasquillen op Pasquil,
(455) Die kwaame dagelyks uit, de Boekverkoopers Huizen,
Die waare volder als een Bedelaars Hemd met luizen,
Van al dat vodden tuig, hoe wel men ook wel zag,
Er nu en dan, ook kwam een goed Schrift voor den dag,
De geene die de zy van Grootbrittannie kooren,
[p. 30]
(460) Die lieten hun Vivat lang leefd de Prins staag hooren,
Schoon zy in teegendeel, dien Vorst zyn Naam en Faam,
Te schanden maakten, door hun Laster en de Blaam,
Die zy de Vad’ren, van ons Land te laste laagen,
Alleen om vuil belang.* In deeze Troubel daagen,
(465) Wyl dat ik was bekent, voor al wat men noemd slecht,
In List en snoodheid by den Duivel afgerecht.
Zo kreeg ik kennis aan een party zulke Heeren,
Die zo genaamd, zich voor de Prins dan zo verweeren,
’t Was aan een Hofsteede daar men my Ontbieden liet
(470) Daar sloot ik een Contract, ’t is waar ’t is zo geschied,
Dat ik voor zeeker loon, een groot Tumuld moest brouwen,
Dat men my helpen zou, en dat ik kon vertrouwen,
Al liep de boel eens Fout, ik geen gevaar en had,
Ik wierd verzeekert, dat al wierd ik zelfs gevat,
(475) Men my beschermen zou, ik had hier toe gauw ooren,
De Geeltjes die ik kreeg, die konde my bekooren.
Ik ving het eerst Tumuld op de verjaardag aan,
Van zyne Hoogheid, en dat ging zeer goed te gaan,
Een dag of drie te voor, had ik al kunne merken,
(480) Geen beter zaak ’er was om Oproer te bewerken
Als ’t Volk van ’t Lage eynd, te krygen op myn zy,
By de ergste Slonsen en Slampampers ging ik my
Vervoegen, die ik kwam op deeze wys bepraaten,
Kom wild uw Spinnewiel, en Hekelwerk verlaaten
(485) De Vreugd staat voor de Deur, zyt gy met my van sints,
[p. 31]
Eens vol te houden, zeg ter eere van de Prins?
’t Is haast den Agste Maart wy moete hem verjaaren,
Waar voor was ’t vraagen Kaat? ik zal het uw verklaaren,
Antwoorde ik, ho! ho! ik merk hoe ’t is gesteld,
(490) Gy Liên wel wille zou, maar ’t hapert uw aan geld.
Geen zwaarigheid Ho! Ho! wil maar Wilhelmus zingen;
Volg slegts myn voetspoor maar men zal de Burgers dwingen,
Dat zy geld dokken, zie hoe dat het knoopje leyd,
Wy vraagen eerst beleefd, en zegge zyn Hoogheid,
(495) Zal jaarig worden, en wy wille tot zyn Eeren,
In spyt van die het spyt, eens deftig Illimuneren,
Dat kan droog keels niet gaan, zeg hoe het is gesteld,
Zyt gy van sints aan ons, te geeven eenig geld.
Van honderd naauwlyks een, wanneer wy het dus vraagen,
(500) Die ons geld wygeren durft, en als zy het al waagen,
Dat sommige brutaal, ons mogte zetten af,
Diens Glaazen moeten stuk, dat is dan tot hun straf
Als dat maar eens gebeurd, de rest zal dan wel geeven,
Om ons maar kwyd te zyn, de vrees zal hun doen beeven,
(505) Ik had naauwlyks ontdekt, de toeleg die ik had,
Of al het slegte Schuim, ’t Canailje van de Stad,
Dat kreeg ik op myn hand. toen was ’t Oranje boven.
Wy kreege zo veel Geld, men kan ’t haast niet gelooven,
Ja de Regeering zelfs, die was voor ons benauwd,*
(510) En wie ons niet en gaf, wierd van my zo gegraauwd,*
[p. 32]
Dat zy verschrikten, als myn Waaffel maar ging oopen,
Wy gingen dus een dach of drie de Stad doorloopen,
Ik had hoop, dien avond nog toen ’t Volk braaf Zoop en Vrat,
En alles ging in ’t wild, en toen zy vol en zat,
(515) Gezoopen waaren, dat het gaan zouw op een roeren,
En was bereids paraat, den aanslag uit te voeren.
Om al de geene die niet waaren Brits gezind,
Te plunderen onder schyn, of zy des ’s Land bewind,
Niet wel en naamen waar, en of zy Oranje schonden,
(520) Ik had my hier al toe met eenige verbonden,
Maar door het zuipen, liep de boel gansch in de wal,
En van het Oproer kwam toen verder niet metal,
Dat speet my in myn Hart, ’t was my verduiveld schaaden,
Nogthans kon men de schuld daar van op myn niet laaden,
(525) Dat wierd ook niet gedaan, ik kreeg geheim bevel,
Dat ik aan myn Cornuits, geen listen van de Hel,
Ontzien moest, onder schyn of ik Oranje minden
Een voorslag doen moest, en my met hun saam verbinden,
By de eerste Ockasie, weer van voore af maar aan,
(530) Ons best te doen, om een Oproer te onderstaan.
Die zomer een Oorlogschip de Werf af kwam te loopen,
’k Ging Oranje Lint en Klaatergout toen koopen,
En maakte een Eere Boog van Palm op de Schie
Want het was my gezegt, dat moet gy weeten zie,
(535) Zyn Hoogheid koomen zou, om naar het schip te kyken,
[p. 33]
Wanneer dat het afliep, door zulk soort van blyken,
Van ’t geen ik dorst bestaan, zo kreeg ik by ’t Gemeen,
Braaf aanhang, ja ik wierd uit vrees zelfs aangebeen,
Dus wat KAAT MOSSEL sprak, of deed dreef altoos boven,
(540) Ik dorst my vastelyk, toen een Tumuld belooven,
Doch dat my tegenstond, veel Burgers braaf van faam,
En wel de Deftigste, verbonden zich te saam,
Als vrye Lieden om als helden hun te Weeren,
Wanneer men onderstond de Rust der Stad te deeren
(545) ’k Gaf doch de moed niet op, de Jaardag die verscheen,
Van ons Stadhouderes, fluks ging ik als voorheen,
By al myn kennissen, maar ziet ’k had my bedrooge,
De Hoofd Officier der Stad die sloeg met Argus ooge,
Nauw gaade op ons doen, het roepen van Vivat
(550) Oranje, dat ging door, doch men mocht door de Stad,
Geen Geld afvorderen, wy moeten vreugd bedryven,
Doch voor ons eyge geld, en moesten verder blyven,
In ons Canaillie hoek, toen was het Fut en Fout,
’k Vervloekten in myn zelfs wel honderdmaal de Schout,
(555) ’k Was Woedend, dat ik niet myn oogmerk kon beryken,
’k Wierd duivels eygen, zo als in uw Boek zal blyken,
Beziet maar myn Contract, het staat op Bladzy tien
Te meer zwol ik van Spyt, door Daaglyks te zien
Hoe dat de burgery in Edle Deugd kwam groeyen,
(560) Om wat na Oproer leek geheellyk uit te roeyen,
Doch geen van alle was, zo erg by my Gehaat,
Dan den Heer ELZEVIER die voor de Stad en Staat
[p. 34]
Manhaftig uitkwam, als hun Lieutenant Collonel
VAN ZWYNDRECHT haate ik, daarom ook eeven fel,
(565) En zwoer by Kris en Kras, ik zou ’t niet laaten Steeken,
Dat ik voorneemens was, al zou de Beul het wreeken
Dus zy’k de derde maal gegaan naar myn Gespuis,
Vervoegde my by hun, en ging van Huis tot Huis,
Aan hun myn Duivels Zaat dat ik eerst had gaan Aazen,
(570) Op ’t Allerlistigste dien Blinden hoop in blaazen,
Hoe ’t afgeloopen is, en hoe het is gegaan,
Dat heeft uw Duivelschap wiskunstig al verstaan.
BELZEBUB.
Ik heb genoeg gehoord, men zal uw ook beloonen,
En onze Dankbaarheid aan uw KAAT MOSSEL toonen,
1ste KWADE ENGEL.
(575) Wat dunkt uw BELZEBUB. wyl gy zyt Weeuwenaar,
Dat gy haar nam tot wyf?
KAAT MOSSEL.
                                        Zoo’n zwart Smoel, neen ô Vaar,
Ik lust hem niet, maar heb ik lang genoeg gebraaden,
2de KWADE ENGEL.
Hoor dat schot Varken eens zy durft de Vorst versmaaden,
BELZEBUB.
Ik blyf maar die ik ben, ik vind die Trouw niet goed
(580) Licht is ’t myn Zuster, en dan is te na in ’t Bloed
1ste KWADE ENGEL.
Dat men als Minn’ dan haar aan Proserpyn aanpryzen,
[p. 35]
KAAT MOSSEL.
Ik heb geen Zog Sinjeur.
BELZEBUB.
                                      Zy zou uw ook Afwyzen,
Want zie ik had wel moed wierd gy de Minne KAAT,
’t Was uit met ’t Helsche Ryk wy mogte door ’t geblaat,
(585) Dan wel Bombarie gaan en gauw de Hel uitvlugten,
Dus om van deeze Feeks geen Ongeluk te dugten,
Zo moet men met dat Wyf heel andre gangen gaan,
Toe Carasseer haar wat.
De Kwade Engelen plukken haar de Hairen uit de Kop.
KAAT MOSSEL
                                      Wat Duivel gaat uw aan.
Zyn dat Caressen loop, myn haaren uit te plukken,
(590) Gy kwaade geesten gy hebt wonderlyke Nukken,
Neen Neen dat gaat niet aan.
1ste KWAADE ENGEL.
                                            ’t Is hier een oud gebruik,
Den Vorst zyn hair Gryst, wy wille hem een Pruik,
Van ’t uwe maaken, om zyn kaale kruin te dekken,
KAAT MOSSEL.
Wel knip het dan maar af maar zo Verduiveld trekken,
(595) Dat veel ik langer niet.
BELZEBUB.
                                            Ik zeg uw snoer de Mond,
Toe stop haar eens de bek.
Zy steeken haar* een brandende fakkel in haar Waaffel.
KAAT MOSSEL.
                                          Au, au, jou zwarte Hond,
[p. 36]
Vreet zelver die kost, ik lust die niet te Eeten,
Jy lien zyn het gewend, myn lust geen vuur te vreeten,
BELZEBUB.
Snuit haar de Neus eens, kyk wat ziet dat Vroumensch bang.
KAAT MOSSEL.
(600) Ik heb geen zakdoek.
1ste KWADE ENGEL.
                                          ô eene gloejende tang
Die neemd veel schoonder af, hoe legt hy zo te Steenen,
Hy snuit haar Neus met een heete tang.
KAAT MOSSEL.*
Gy haald het vlys ’er af, en laat my slegts de beenen,
Gy zyt recht dieven tuig, foey het is geen fatzoen,
2de KWADE ENGEL.
Men snuift niet in de Hel, gy hebt geen Neus van doen,
KAAT MOSSEL.
(605) Ik bespeur, wel dat gy my, hier zaame zoekt te plaagen.
Maar Duivels kom ik los, ’k zweer uw ’t zal ’er daagen.
Verbrusten zwarte hoop.
BELZEBUB.
                                      Daar is geen zwaarigheid,
Maar laat ons langer niet de kostlyke tyd,
Onnutlyk brengen door, om met dat Wyf te spreeken,
(610) In wat gat van de Hel, zal men dit Vroumensch steeken?
Wie raad my hier eens in.
[p. 37]
1ste KWADE ENGEL.
                                        Geen beeter plaats ik weet,
Als hang myn Heer haar in uw Vorstelyk Secreet,
Dan kan zy dagelyks uw verteerde kost Ontfangen,
KAAT MOSSEL.
Hang daar uw Moer in op, of gaat ’er zelfs in hangen,
(615) Als ik daar word geplaast, ben ik geen Mosselmyd,
Als ik dan Belzebub niet in zyn Aarswerk byt.
2de KWADE ENGEL.
Neen in de Schoorsteen, moest men haar veel eerder rooken,
Dan kryge wy Rookvlees, voor ons en al de Spooken,
By de Salaad, wat dunkt zyn Majesteit daar van,
BELZEBUB.
(620) Haar vlys is out en tay, ik dat niet kauwen kan
Ik heb geen tanden meer en mommel op myn kiezen,
Beziet het zelver Kaat.
KAAT MOSSEL.
                                  ’K zal myn geduld verliezen.
3de KWADE ENGEL.
Men maakt haar tot gehakt, of anders Frikkadel,
Dat lust de Vorst zeer graag.
KAAT MOSSEL.
                                          ’k denk ’t Waragtig wel,
(625) Een leugen zyn zal, dat men my zou fyn gaan hakken,
BELZEBUB.
Ik keur uw raad niet goed. Sa wild haar eens aan pakken.
En vild haar zind’lyk af, eerst eens de Gansche huid,
Van beyde voeten af, tot boven aan de snuit,
KAAT MOSSEL, Vinnig.
De Snuit! de Snuit! hoord toe, wat durft hy al uitstooten,
[p. 38]
(630) Sinjeur heb gy geen Snuit, jy met jou PaardePooten,
Jou Aapen bakkis.
BELZEBUB.
                              Ja al barsten gy van spyd,
Ik wil hebbe dat uw huid tot Leeder word bereid,
En van de knie schyf af, tot onder aan de teenen,
Maakt my daar Laarzen van, en verder zou* ik meenen,
(635) De Billen zullen voor een Broek my proper staan.
Wat zegt gy daar van KAAT, zal dat niet heel wel gaan,
KAAT MOSSEL.
De Duivel die word gek, ’t is hem in ’t hoofd Geslaagen,
1ste KWADE ENGEL.
Wat van de Boove huid, als ik het Vorst moog vraagen,
KAAT MOSSEL.
Een Carpoes voor uw, jou zwart gehoorent Dier,
BELZEBUB.
(640) Ik heb een Trommel vel van doen, dat vind ik hier.
Aan ’t booven Eynde, en wyl in dat vel kwam steeken,
Het allersnoodst stuk Vleys, zal niets daar aan ontbreeken,
Wat het geluid betreft, dat Tweedracht strookt en voet,
De Handen en Armen,
KAAT MOSSEL.
                                    Ja waar zyn die nu voor goed?
BELZEBUB.
(645) Voor Handschoenen,
KAAT MOSSEL.
                                          Komt men, die hier ook al te draagen,
[p. 39]
Myn dunkt ’t is hier te heet nu moet ik nog wat vraagen,
Myn Hoofd.
BELZEBUB.
                    Dat spreekt van zelfs het Vel dat daar komt of
Is goed voor een Bonnet, de fynste bever Stof,
Die kan zo Waterdigt niet als uw Hoofd Vel weezen.
KAAT MOSSEL.
(650) Aan Mal Geboore, is geen hoop om te Geneezen,
BELZEBUB.
Al ’t Vlys, Gedarmten, en voort ’t Ingewand terstond,
Moet naar het Honde kot,
KAAT MOSSEL.
                                        Monsieur heb jy een Hond.
BELZEBUB.
O ja; CERBERUS,
KAAT MOSSEL.
                          Is ’t een Teefje of een Reutje?
Geef jy uw Moer aan hem, of andersints uw Meutje,
(655) Ik ben geen Honden knap.
BELZEBUB.
                                                  Gy bent voorzeeker wel,
KAAT MOSSEL.
Toe ’t is nu mooy genoeg. komt laat my uit de Hel.
Ik heb een Ducaat van doen, dat kan ik vryelyk zweeren,
Alleen aan Brandzalf om myn Fondament te smeeren,
BELZEBUB.
Uw rol is uitgespeeld, uw taak is afgedaan.
(660) Toe Geesten pak haar op.
KAAT MOSSEL.
                                                  O my! wat gaat my aan.
[p. 40]
Ik meende in Pourtret nog naar myn dood te leeven.
BELZEBUB.
Dat zuld gy echter doen, men zal die Eer uw geeven,
Dat g’in Pourtret uitgaat, om eeuwig uwe Naam
Met schand te herdenken, en de Naneef uwe faam,
(665) Nog zal vervloeken, en steeds tot uw Schand uw noemen,
Daar men in tegendeel de zulke zal roemen,
Die uw en uw Complot manmoedig boode het hoofd
Toen gy had Rotterdam van Haare rust beroofd,
Waar voor gy ’t loon nu krygd voor uw gevloekte daaden,
KAAT MOSSEL.
(670) Ach dat hun slaat de Pest, die my dat Spel aanraden.
O my! wat Raad? wat Raad?
1ste KWADE ENGEL.
                                              Daar is voor uw geen raad,
Kom Kaat allon met ons.
Zy vliegen met haar weg.
KAAT MOSSEL.
                                        Dit is de loon die ’t kwaad,
Gestaadig naar zich sleept, dat ’t een Exempel geeven,
Aan yder wie het is, om nimmer zo te leeven,
(675) Gelyk KAAT MOSSEL doet, hier boertig voorgesteld
Zo zy niet beeterd, word, het haar ook nog vergeld,
Is ’t hier niet op der aard, zal ’t naar haar dood gebeuren.
En zy dan al te laat, haar Gruwelen betreuren.

EINDE.

Continue

Continue

Tekstkritiek.

vs. 36: Verstrekt er staat: Vestrekt.
vs. 81: Binnelandsche er staat: Binnelandsehe.
vs. 85: ook vynzende er staat: oo kynzende — (?)
vs. 179: leeven er staat: leeven.
vs. 195: In er staat: Ik
vs. 234: Hel er staat Hel.
voor vs. 306, 315, 601: KAAT MOSSEL.: deze sprekeraanduiding ontbreekt.
vs. 326: gevaar er staat gevaaar
vs. 361: haar er staat baar
vs. 464: vuil belang. er staat vuilbelang.
vs. 509-510: benauwd, / gegraauwd, er staat benauwd- / ge,graauwd,
vs. 596: haar er staat baar
vs. 634: zou er staat zoo