Jan Sievertsen Colm: Malle Jan Tots boerdige vryery. Amsterdam 1633.
Uitgegeven door Marti Roos
Red. dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton019980 - Ursicula
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.

Continue
[
fol. A1r]

Malle Jan Tots

BOERDIGE VRYERY.

Ghespeelt op d ’Amsterdamsche Camer
op Nieu-Iaers dach, 1633.

[Vignet: Wapen van Amsterdam]

’t AMSTERDAM.
_________________

Voor Dirck Cornelisz, Houthaeck. Boeckvercooper op de
Nieuwe zijdts Colck in’t Bourgoens Cruys.



[fol. A1v]

Personagien van dese Clucht.

    MALLE IAN TOT.
DUYF IOOSTEN syn MOER.
HANS de Kleermaker.
GRAUWE GERRITJE.
MACHTELT MEYNDERS.
TEEUSJE een Ionghen.

    Dits soo uyt soete lust gemaeckt,
En belcht niet of ’t onwetent raeckt,
Uyt ’s levens jonst laet d’yver groeyen,
Om al in const en liefd’ te bloeyen.
Continue
[
fol. A2r]

AMSTERDAMSCHE

IAN TOTS

Boerdighe Vryagie.

IAN TOT met sijn Moer en de Snyer uyt.

            GOrt segen ons Best wat hebje al spuls met dit kliet
            Ghy selter ferwiel op boorden, of ick en gaender niet,
            Waerom en weet ick de snof niet, ja altijdt staet ghy soo en femelt,
            Daer heb ick mijn tongh gebeten boven ant verhemelt

            (5) Van de mont mitje rasen, siet dat doet de besucste sackreerde Hans
Hans.     Wel tis mijn eveliens, mijn goe maet,
Moer.                                                         Besiet daer, Jutjes Frans
            Olfert, met Drooge Gijs, tsinne keyeren om te raen,
            Wel ghy maeckt ien ’t hooft wel balloorich.

Ian.      Jae mach dat soo bestaen
            Slecht honskoten invoeren, niet waer ’t het wat te beduyen,

            (10) Wilje mijn geen Tebijne mouwen geven,
Hans.     ’t Sal daer niet by passen.
Ian.                                              Ghy meuchtje Peertien kruyen
            Deuse beseete snipluys hier, kostet jou wel ien duyt.

Moer.    Maer wat sinie oock een hoddebeck, en kleyn van besluyt,
            Miester Hans raet ons t’ beste om ’t fatsoen te vermoyen.

Hans.    Al ten besten mijn lieve buerwijf.
Ian.      Ick heb de schyt van dit flickefloyen,
            (15) Wilt ghy niet Hans gaet deur, wy halen licht wel een aer,
            ’t Is iou giericheyt Best, sie daer alle guyse gaer.

Moer.    Een passement op de broeck kijnt staet bruyn en ondieft,
            Ghy sout seggen wel Moertjen doe ghy as jou belieft.
            Daer gaet niet veur de ouwe slach ghy sout mijn laten geworden.

Ian.      (20) En selt gien Bruygoms pack wesen?
Moer:    Jan ick wod datie mijn niet meer en porden,
            Ick sou wel wervel sieck worden, en de sinnen op de rul
            Licht raken, miester Hans siet al dusken spul
            Hebben wy alle dommelijcke daech, ick kant langer niet verdragen

Ian.      Wel hoe selt dan wesen deynck ick, al ’t sotten overslagen,
Moer.     (25) Ghy siet dorp noch stee an wel ick weeter langer niet of
            Jou salige vaers goet of renten al set ghy ’t soo grof,
            En is soo briet niet Jan Olfers.

[fol. A2v]
Ian.     Wel ’t is jou eygen raet
            Vande Meyt dat weetje wel,

Moer.    Maer datje mijn recht verstaet
            Tot jou kroon mijn keuningh, siet dat kander mijn of schien,

            (30) Ghy behoeft soo dreuts niet toe te bauwen, nou hier laet sien
            Ick binje moer dardalf en hebber noch vry mee ’t mijn in.

Ian.      Hoe na mien ghy dat ick een Jan Varkje of een ebbe kijn bin,
            Of malle paes, of oene, en sturen my slechs voort op de faggel.

Moer.    Ghy bint een Bouwen kranck hooft jou rechte jan Saggel.
            (35) Een fijne lakense broeck, met een brucxbombazijn wambus bruyn en moy van glans.
Hans.    ’t Staet heel nettekens op sijn borgers.
Ian.      Hout ghyje kinnebackes Hans.
Hans.    ’k Hoopt oock te doen Sinjoor Jannes ick hou veel van goedt accoort.
Ian.    Ja koort wil ick 't hebben en dat mit ien woort,
            ’k Wil oock moye volslagen ruyme en diefsacken inde mouwen,

            (40) Daer bin ickje te leep op, om de munt in te houwen,
            Daer weten de potje lillas, niet achter te raecken, dat is goet.

Hans.    Men sal u helpen mijne meester zijt maer rustigh ghemoet,
            Nae ick bemerck selt wel lucken mit den handel.

Ian.      Jan Hansje
            Nae ick bemerck mijn duytsert soo is daer een kansje.

Hans.    (45) Wat souwer tegenstaen een eenige seun geltrijck en moy.
Ian.      Daer op staet eens een paertje vast Hans, maeckt slechs goet roy.
Hans.    Goet roy, ho man al hadje noch soo veel keurs,
            Werck ick rechte voort niet voor de beste vande beurs?
            Die alle daechs van nieuwe snofjens niet doen als leggen malen,

            (50) Ja men weet nau langer ’t vreemt te bedencken of saem te halen,
            Of dat volckje te dienen, in al haer viese grillen,, doch
            Dieder soo gien kleyn correltjen in weten te spillen,, noch
            Hier nemen wy een bult wech, daer rechten wy de slimme zijen,
            Den een salmen vernauwen en d’ander wat wijen,

            (55) Ho wy wercken sulcke kuertjens onder de beste van de stadt!
Ian.      Ick hoor wel watter af is ghy bint een rechte snijer inje gat,
            Gans hondert Hans ghy weettet te sonderlingh uyt te leggen.

Moer.    Siet datter noch wat an was, van 't hylick is noch niet te seggen
Ian.      Kijck daer best dan beginje weer moer.
Moer.    Wel ick en noem immers niemant niet.
Ian.      (60) Jae jae al veer ghenoech, hou daer dan besiet
            Vrijt selfs datje neus waggelt, 't isser nou al me ommekoomen,
            Ghy meuchtet half sneen laten legghen, ick selder te nacht af droomen,
            Om 't fatsoen meester Hans packt ghy je haspelen weer op,
            Op een aer tijt.

Moer.    Jae wel ghy hebt wel een neteloorige kop,
[fol. A3r]
            (65) Toeft Hans, die buy sel weer over gaen,
Hans.    Daer is wel goet wachten nae maer qualijck te vasten,
            Ick heb noch t' huys wat te doen by een winckel met gasten:
            Want u lieden soons resolutie en komter van daech noch niet uyt.

Ian.      Dat roertje niet Hans, en stae ghy niet veel en kruyt,
            Daer sinder meer, en kenje de Spaensche broecken oock wel maken.

Hans.    (70) Excellent ruym genoech uyt dardalf elle laken,
            Dan loopter wel een kints lijfjen over deur d’oogh vande schaer.
            Ghy sint van mijn beste Heerschoppen dat is waer,
            Ghy moet niet haest gebaeckert wesen mijn soete Jantje

Jan.      Snapt ghy alst jou gelt kost wat rijt ons dit Mantjen.
Hans.    (75) Altijdt wordt mijn verweten dat ick een onderbleven boeckweyde koeck bin.
Moer.    Ick sal morghen tot uwent komen en sien wat ick noch inde hoeck vin.
Hans.    Dat sal best wesen Duyf Joosten.
Ian.      Neemtme van 't pack te degen de maet,
Hans.    Dat heb ick hier correct by dese ouwe Canifas.
Ian.      Ick wilt op een draet.
Hans.    Al wel dan, maer toekomende om de brant wat te koelen
            (80) Vyt Besjes paters vaetjen, laet ons een reys wat spoelen
            Nae ouwer gewoont, ghy weet de schaer dan te beter snijt.

Ian.      Of wy goet bier in hebben of niet.
Moer.    Jae Hans dat een reys op een aer tijt,
            Wat bint ghy noch de ouwe knecht wy sullen 't iens verbeteren.

Hans.    Ist dan te kort Duyfbuur so kanment*niet veteren,
Ian.      (85) Jae sitter stracx an te rocken en maeckt dattet wel sit,
            Ghy meucht maken datje God haelt verstaje dit,
            Ghy meucht oock wel maecken datje in nobis kroech versoopen blijft,
            Ick wilt morghen avent of en begintet niet.

Hans.    Heer hoe staet ghy en kijft,
            Soo te vliegen most ick vleughels hebben.

Ian.      So beginje dan te seemlen,
            (90) Had ghy 't niet gesneen, sieje wel dat komt vanje dreemlen,
            Nou selt niet klaer wesen, langht hier al de prachery,
            Ick selt wel ghemaeckt krijgen, dats maer brabbellery,
            Mitje hoetlen: Ja ja oock.

Moer.    O lieve Hans wat meuchie hem toch wijs maken,
            Kent ghy geen jae en amen seggen,

Ian.      Langh by gort hier ’t laken,
            (95) Van een snyer gebruyt weesen dat sou my oock lusten.
Hans.    Wat moet hy oock gesont slapen snachts en ’t malle hooft rusten,
            Myn ouwe puur mal, wel hoe ghy hebtet morgen by tijts,
            Men salder te nacht an wercken.

[fol. A3v]