Jan van Arp: De klucht van Droncke Goosen. Amsterdam 1639.
Uitgegeven door Enzio Bakker.
Red. dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton001510 — Ursicula
Herdruk; de eerste druk verscheen in 1630
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.

Continue

[fol. A1r]

J.V.A.

SINGHENDE

KLUCHT,

Van

DRONCKE GOOSEN.

Op de Regel,

Selden raecktmen inde ly,
Of men isser selver by.

[Vignet: Stadswapen van Amsterdam]

t’AMSTELREDAM.
Voor Dirck Cornelisz Hout-haeck, Boeckverkooper
op de Nieuwe zijdts Kolck, Anno 1639.

Continue
[fol. A1v]

PERSONAGIEN.

                Droncke GOOSEN.
                De WAERDT.
                Een WAERDIN.

Tot den Berisper.

                Momist een anders werck niet laeckt,
                Of siet dat ghy het beeter maeckt.


[fol. A2r]

Droncke Goosen wort al singhende op een
Stoel gedragen, of de Wijse: Van
Janneman, en Alemoer.


Waerdin.		HOe swaer valt my dit draghen nu?
Ick word’ werentich moe.
Waert.    Swijgt Wijf, of ick geef jou een duw’
Of hout jou backus toe.
Wat Duyvel ofje nou weer schort?
Ick loof niet je bint dol.
Waerdin.    Ey Man hoe leghje soo en knort?
Den Dronckaert die is vol.
Waerdt.    2 Nou set den armen Duyvel neer,
Want hy is veer ghenogh.
Waerdin.    Wat duncktje nou van desen Heer,
En lijckt hy niet een sogh?
Waerdt.    Ick sweer haest dattet hem berout
Dat hy oyt droncke was.
Waerdin.    Want kosten sal het hem sijn Gout,
Uyt sijn ghespeckte tas.
Waerdt.    3 Siet hoe den snorkart leyt en ronckt,
En suysebolt, en knickt:
Ras strijckt hem ’t swarsel om sijn monckt
Hoe staje soo en mickt:
Want soo hy weet wie ’t heeft ghedaen
Gans bloedt ten was niet goedt.
Waerdin
Maeckt
hem swart.		    Soo swart ghelijck een Moeriaen
Maeck ick dees droncken bloedt.
Waerdt.    4 O elementen wat ick sien
Hy lijckt de Duyvel wel,
De Kinders sou hy haest doen vlien,
Vervaert voor sulcken spel:
Het lijckt gheen mensch maer bulleback,
Of eenich hels ghespoock,
[fol. A2v]
  Ras haelt sijn handen uyt sijn sack
En maeckte swart als rook.
Waerdin.    5 Kom krijgh’ wy ’t geldt nu uyt zijn broeck
Eer dat hy wacker wordt.
Waerdt.    Hier ist niet wijf, of isset soeck?
Tast diep maeckt gheen ghehordt.
Waerdin.    Het is ghevonden, ’k heb het vast,
Ten sal mijn niet ongaen.
Waerdt.    Hey! nou ghesoopen en ghebrast
De Vasten die komt aen.
Waerdin.    Hij sluymert noch al even stijf,
Hy weet noch nerghens van.
Waerdt.    Kom stooten wy hem op het lijf.
Waerdin.Ey sacht mijn lieve Man:
Ick sal wel maecken dat het raeck
Soo stijf sal ick hem slaen,
Hy lustich dat is voor sijn kaeck,
Nu hier niet langh ghestaen.
                                                            Sy loopen binnen.

Goosen ontwaeckt, en Singht op de
selfde Wijs.

                O Slaep, o slaep, o soete slaep
                Je bint mijn aenghenaem:
                Gans felten hoe staen ick en gaep
                En geeuw’ dat ick mijn schaem.
                O bloet, wel wat mach dit doch zijn
                Ick ken mijn selver niet?
                Of ist de Nicker in mijn schijn
                Ick loof het is gheschiet.
                    2 Hoe sien mijn handen als een Mol
                Wel is het spoockery?
                Gans felten ben ick nou gheen kol
[fol. A3r]
  Of is het Toovery:
Hy haelt
een Spie-
ghel uyt
sijn sack.		Ick wilt besien hier in dit glas
Nou lustich als een Man:
Och dat ick nou een Duyvel was
Wat raedt soo gingh mijn an.
Hy kijckt
in de spie-
ghel.		    3 Och is het niet ghelijck ick segh
Och! och och ick ben soo angh
Ick loop schier van mijn selfs e wech
Mijn hart is mijn soo bangh,
Dat ick schier uyt mijn schoenen springh,
Ben ick gheen mensch gheweest,
Of ben ick eenich ander dingh?
O bloedt ick ben een Gheest.
    4 Een Geest, een Geest, dat kan niet zijn
Want ick ben vleys en bien:
Hy wijckt
ter zyen.		 Siet daer mannen ick verdwijn,
Seght kanje mijn noch sien?
Soo is de Kaert valsch, of ick bin
Wat anders als ick schijn,
Ben ick Duyvel? of Duyvellin
Siet daer mee ick ’t bevijn.
    5 Ick heb voor desen wel ghehoort
Dat Duyvels vlieghen veer:
Hy springt
op als of
hy vliegt.		Ick wilt beproeven rechtevoort
By ’t Vaghevyer ick sweer
Ben ick gheen Duyvel heb ick macht;
Ick roep de Nickers hier,
Ghelijck men in voortijden placht
Beneen uyt ’t Helsche vyer.

Hy maeckt een Circkel, ende eeni-
ghe Caracteren.

[fol. A3v]
    &    6 Voor eerst moet zijn een ronde kringh
Voor eenich spoock of ander dingh
Waer voor ik mocht zijn vervaert:
Vier Cruysjes elck aen eenen hoeck,
Een streep en hier een Strick;
’k Legh schier een neghel in mijn broeck
Ick beef, ick tril, ick schrick.
    7 Ick sweer by gort, by bockemeel,
By carremelck en huy:
By grutten, en oock by men keel
En voort by al den bruy,
Dat yemant stijghe uyt de hel
Van Lucifers ghebiedt,
Op dat hy daed’lick my vertel
Wat dat mijn is gheschiet.
Waerdin
vermomt
uyt.		    8 O lijde waer verbergh ick mijn
Ick hoor het naer ghemor;
Wat heb ick nou gheen hart ick schijn
Vervaert voor sulck gheknor:
Verwis het lijck de Duyvel wel
Een backus als een grijns.
Waerdin.Voort, voort, je moet me nae de hel,
Goosen.Ick hoor hy is goedt mijns.

De Waerdt, en Waerdin in Duyvelkleeren,
Singhen op de Wijs: Van d’Engelsche
Fa, La, La.

Waerdt.DE Duyvel mach de Duyvel halen, hu, hu, hu.
Goosen.Hij zou mijn kop an stucken malen, hu, hu.
Wat raedt soo ginck mijn dan weer an, fa, la, la
Maer wat soo binje voor een Man, fa, la, la.
Waerdt.    2 De liefste van Plutoos ghesellen, hu, hu.
Och ’t is de Nicker uyt der Hellen, hu, hu.
[fol. A4r]
Waerdin.En ick ben selfs de Duyvels Moer, fa, la, la.
Goosen.Wat doeje hier jou ouwe Hoer? fa, la, la.
Waerdt.    3 Wij komen hier om jouwent wille, hu, hu.
Goosen.Och hoe dat mijn leden trille, hu, hu,
Ick bin soo bangh ick weet niet hoe, fa, la,
Dat ick mijn eyeren schier uyt broe, fa, la, la.
Waerdt.    4 Voort je moet met ons gaen heenen, hu, hu,
Of ick neemje by de beenen, hu, hu.
Goosen.Och broer ick bidt toch laet mijn gaen, fa, la.
Waerdt.Voort hier langh ghenoegh ghesraen, fa, la, la.

De Waerdin hanght een klap-bos met nat
Bosse-kruyt aen sijn Broeck, en steect in brant: Hy
Verbaest zijnde singht al loopende, op de Wijse:
Wy twee zijn hier alleen.

Goosen.Wat voel ick aen mijn naers
Och ’t is een barrende kaers,
O mijn Broeck is vol vier,
O mijn Broeck is vol vier,
O mijn, wat pijn,
Ghevoel ick aen mijn naers het doet soo sier.
                                                                                Goose loopt binnen.

De Waerdt en Waerdin lacchen, en Sin-
ghen voort op de wijs van Ianneman

Waerdt.     1 Ick lach schier dat ick barst van een
En scheur schier van malkaer:
Daar loopt den dronckert angstich heen
O bloedt, och! och ick lach mijn doot,
Mijn buyck splijt schier van een,
Wijf, wijf, wy hebben nou gheen noot
De Beurs is ons ghemeen.
[fol. A4v]
Waerdin.    2 Hey! vrolijck Man ten is gheen tijdt
Om hier nou langh te staen:
De Beurs vol geldt, ten is gheen mijt
De Vasten die komt aen.
Waerdt.    En Suypen, brassen, dat het klinckt,
Vastelavondts manier,
Verteeren ’t geldt op dat ’t niet stinckt
Aen Wijn en lecker Bier.
                                        De Tijd Leert.

[Vignet: Ursicula.]

Continue