In het Stamboeck van de wijze en vernuftige
Juffrouw Catharina Questiers.

        ZOo schrandre wijsheit, die getempert is met zeden,
        Die onberisplijk zijn, is d’allergrootste schat,
        Zijt gy, o Catharijn’, het alderdieraarst’ vat,
        Zoo wel in deugt, vernuft, als wel gevormde leden.
        Wat Maagt heeft, op Parnas, dien hogen trap betreden,
        Die vaak uw Zang godin, gelauweriert, betradt?
        Wat kunst, wat wetenschap, wat wijsheit, ’t wijste blad,
        Ons leert, leert gy u zelfs, en geeft van reden reden.
            Men ziet in u ’t vernuft van Pallas; uw gelaat
        Vertoont de Majesteit van Juno; Venus staat,
        Vol zoete aanminnigheit, in uw bekoorlijk wezen;
        Dianaas kuisheit hoort elk uit uw’ wijze rêen.
        Zoo Febus ’t negental vermeerdert met noch een,
        Zult gy de tiende van de Sang-godinenn wezen.
J. Dullaert.
In Clioos cytter, slaande aardige gezangen, nieuwe wyzen, geestighe steekdichtjes, en brandende minnekusjes. Door verscheyde lief-hebbers t’zamen gestelt. Nooit voor dezen meer gedrukt. t’Amsterdam, voor Baltus Boekholt, boekverkooper in de Niesel Anno 1669 p. 86.
Continue