Adriaan van Steyn. Lammert Meese, of klucht van de melck-boer. Delft, 1661.
Naar de anekdote ‘Van een Boer die geschoren wierd’,
in Jan Pietersz. Meerhuysen, De geest van Jan Tamboer of Uytgeleeze stoffe
voor de klucht-lievende ionckheydt. Amsterdam, 1659, p. 183-185
Uitgegeven door Marti Roos
Red. dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton086450 — Ursicula (UBA)
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.

Continue
[fol. A1r]


A.V. STEYNS,

Lammert Meese

Of

KLUCHT

Vande

MELCK-BOER

[Typodrafisch ornament]

TOT DELF,
____________________
Gedruckt By Heynderick Rooleer, Boeckverkooper inde Jacob Gerritsens-straet,
inde Gekroonde Druckery, ANNO 1661.


[fol. A1v]

PERSONAGJEN.

Lammert Meesen.   Melck-Boer.
Geertge Bouwens.Boerin.
Veeg-al.
Kael-uyt.		 } Twee Optreckers.
Stroopgauw.Barbier.
Knipof.Barbiers Kneght.
Els pronckx.Barbiers Vrou.
Continue
[fol. A2r]
KLUCHT

Vande MELCK-BOER:

Lammert en Geertje uyt.
Lam. NOu, ’kga naa ’tstee hoorie wel Geertie, Jy meught op alle ding aghten
            Wel hay, wat schort myn Wijf, datseme hier laet staen waghten?
            In gien antwoort geeft, dit ben ick ongewent,
            Se moet voor seker sitte kacken: want dan hetse ontrent
            (5) Ien kloek uyr van doen, om heur darme te leegen,
            Geertie hoorie niet?
Geer. Van binnen. Waght vaer, ick moet men naers eerst vegen.
Lam.   Ick doght wel datter op uytliep: wanght asse soghtens eet
            Dat is altijt voor negenen ien draey in ons sekreet.
Geer.   Wat wiljeme nou seggen, dat Jy dus staet te bleeten?
Lam.   (10) Hoor ick gae jens mitter veegh men Melck uytmete,
            In beveel iou soo lang de sorg in’t Huys.
Geer.   Is’t angders niet, maeckje daerom sulcken gedruys?
            Offet heel wat was, wel heb ick men dagen
            Dat ook ’ewete?
Lam.   Hoor Wijfje ick mostje wat vragen,
            (15) Hebbese jou tot Syme den Backer die seuventjen menglen al betaelt?
Geer.   Hoe soo?
Lam.   Ick sorg voor een banckroetje hadjer nog Broot over gehaelt.*
Geer.   Binje sot Lammert? dat benne welstelde luy.
Lam.   Ja soo ’t lijckt, in ongertusse sitter niet en bruy.
Geer.   ’kLooft niet, dat volck is Rijck: wangt se benne vande groote,
Lam.   (20) Ja Rijck, de pael isser maer jens deur den oven eschoote.
            Doe ’k gistre in ’t stee was heb ick soo veul ehoort,
            Se selle songer fout haest kiese ’t oope vande poort:
            Wangt de koorekoopers spreken al van veul duysent gulden.
            ’t Isser seggese soopertjes estelt, tot de oore inde schulden,
            (25) Ongsen Brouwer praet me van een deel halfvate Bier.
            De Lakekooper in ’t geborduyrde Klier
            Heytem me op goet kerdyt eborght jen mooy lapje Laken.
            Gorus den Timmerman inde drie Tuyn-staken
[fol. A2v]
            Naest Gijs Neve, die moet seyty nogh
            (30) Het gelt hebben van sen Reeschop, in van sen trogh.
            Tot Lubbert de Kaesman staense ook al in jen quaet blaetje.
            Tot Neeltge Krijnen de Coomen, in ’t friesse Bottervaetje,
            Staet oock een moye Klits, van goet, van Swavelstock, in krijt.
            ’k Vrees waghte we lang Geertje, we bennent ongs oock quyt.
            (35) Daerom best sieker een deel broot te krijgen.
            In willeseniet? ’kselse bygort mitte Deurwaerder dryge.
Geer.   Wat segje Lammert! wel Heer! wie had dat oyt esorght?
            Seker ’k hatter edaen al haanseme nog soo veul of ’eborght.
Lam.   ’k Ga je heene wraggele, ’k weetje niet meer te segge.
            (40) Inne sien hoecket best mittem sel anlegge.
            Hadieuw Wijf.
Geer.   Hoor hier eerje gaet.
            Nog een woortje.
Lam.   Nou haestje dan oock wat ’t wort angders laat.
Geer.   Maer of Kors hier quam de Vleys-houwer, die gist’re ’t Kalf heyt ekeken
            Wil ick em de koop toeslaan, of wil jem self eerst spreken?
Lam.   (45) Neen, daer voor niet, wat drommel benje sot?
            ’k Hout liever voor dat gelt nog een poosje in kodt,
            In mesten ’t mit Melck wacker soo mag’et dye.
            Van sucke koopjes sou ’k men weuning haest of tye.
            Hy most meer love, dat komt niet jens by,
            (50) Dat gelt heyt’et wel Ruymtjes an Melck in sen py.
Geer.   Ick en selt dan oock niet doen song’er Jou hieten.
Lam.   Eer ick’et daer voor gaf, ’k liettet eer doot schieten
            Mit jen lang Roer, deur vel en haer,
            [Dat mien ick Geertje voorwaer]*
            (55) Jy keunt him dat seggen, ick gae de Reys annemen.
Geer.   Maar hoor Lammert.
Lam.   Wat ser nou weer te temen?
            In waerom Roopjeme nou weer? seg?
Geer.   Om dat je jou besten hoet op hebt, in’t Regent henewegh,
            Daer je nou niet te preke, nog te Kerrick gaet,*
            (60) Schaemje niet datjer soo ruygh mee te werrick gaet?
            Nou waght ’k selje ien ander hale gaen.                    Binnen.
Lam.   Komje of niet Geertje, hoe lang sel ick hier staen
            Mit me blooten hooft denck ick in den kouwen Regen?
            Daer ick den heelen naght mit hoesten en niesen overhoop heb elegen.
Geer.   (65) Hawaer vaer, gaet nou heen, in siet datje jou wat spoet,
            Tewijl gae ’k kooken die gort mit Rasijnen dieme te middigh eten moet.

Lammert Binnen. Geertjen alleen.
            DAer hoor ick nieuw op, Syme daer uyt? dat sou him evewel niet anlijcke.*
            Wel Heer! dat nou sen moertge Saleger jens moght opkijken.
            Hoe sout heur verwongdere datse dit sagh?
[fol. A3r]
            (70) Ick segje datter angders te wese plach,
            By heur tijt, wat wasser jen kryoel van Menschen?
            ’t Was offer ’t gelt Regende, sy hadden ’t na heur wenschen,
            Soo dra was ’t Broot niet ’ebacken, of ’t was an de Man,
            Den jenen lieper uyt, den are weer an.
            (75) Ja twintig sack te weeck moght hy Ruymtjes halen,
            ’t Wasser oock soo net, Jou oog most dwalen
            Als ier maer in Huys keeckt, alleding evejuist
            In ware niet as gemeine Burgers maer as Heeren ’ehuyst.
            ’t Was heneweg boenen en schueren, de trappe glompen.
            (80) Heel den tijt waerdender de schoon-maeckster op klompen.
            Ien Ruyme Tafel, altijt eve breet.
            Inne nou dus lelijk ’estelt? dat isme seker leet,
            We hebbender Melck ’elevert soo lang als mijn mag heuge,
            Doen quam hy te Hyleke, maer sen Moertge wasser wel teuge,
            (85) Om datse doese Vryster was wel jens poeyde al-te-met,
            Maer wat was ’t hy hadder sen sinlijckheyt op ’eset,
            Wat sen Moer badt, in sen Vaer him wou belesen,
            Het most allijcke wel soo ’t schijnt een paertje wesen
            Daer was gien segge teuge, en men maeckte de knoop,
            (90) En is ’t nou deur de bille? dit komt van de soop.
            Wel moght sen Peet segge: Neef ick sou de Meyt opschiete,
            Wangt Jy selter Jou leve gien segen by genieten,
            Soo Jyse neemt teuge jou Ouwers danck,
            Maer dan maeckten hy sulcken gesteen, sulcken gehuyl, in gejanck,
            (95) Ja was van de groote Liefde niet te bedaren,
            Nou ister op uyt ’edraeyt, soo moetense varen,
            Maer ick na men Huys, in doen myn pot te vier.

Lammert Wt.
            GAncx kranken is dat drege? ’k ben uyt men aem schier,*
            In soo krafteloos ick sou wel beswijken.
            (100) Ick kom daer fijnties de Rotterdamse Poort in strijke,
            Daer ick een deel miende te lossen van me vraght,
            Maer ’t wasser al ’eveeght, ’k wor schier uyt men kraght,
            Daer heyt voor seker weer dien of d’aer loope teeme
            Tot ongse klanten: wil jy jou Melck van mijn nemen?
            (105) ’k selse jou een deutje minder meten, in geve nog Ruym toe,
            Breng en je Pijnster-Melck, of biest kalft die of die Koe
            Of Hot, of Room, of angdre Leckernie.
            Dat Lammert wel vaert en meugese tog niet lije
            ’t Is altijt te schocke in te schiete waer ick heur moet
            (110) Se nemen ’t broot uyt men mongt, in benye men voorspoet,
            Om dat ick me niet speul as sy van schommel, en spoel wat,
            Soo doende wortet Melck al komtet uyt ’t Koel-vat,
[fol. A3v]
            Is dat gien songd’ mienje datme soo te werrick gaet
            In de luy water verkoopt? ick mien wel jaat.
            (115) Ick lee liever (kijck) de grootste armoe die me ken versinne
            Eer ick men gelt mit sulcke vuyligheyt sou winnen
            Ogh! men biene schoddeme soo bin icker of ontroert,
            In sy lacchender nou om, en segge: daer hebbewe Lammerden ’eloert.
            ’k Selt seker men Wijf niet durve vertellen,
            (120) Se sou heur vrees ick te kraftigh daer in ongtstelle,
            ’s Is tog soo intreckende, ja van jen kleyn spul,
            Leytse daatlick as de doodt wel jen half schoft songer yenigh belul
            Kost ick men Melck quyt worde? ’k saght wel te bedecken,
            ’k Selseme lijck wel quijt maken, al souense de Hongden uytlecken,
            (125) ’k Magh de hangt me gaen lighten en geven den deut,
            En schreeuwe: Melck Melck, dat ’t bygort weerom steuyt.
            Kort in goet nou men emmers weer an men hals hangen,
            Dit steeghie deur, ’k mag de Reys anvange.                 Binne.

Veegh-al en Kaal-Wt.
Veeg.    In somma, daer zijnwer alweer sonder gelt geven of ’eraeckt,
            (130) Hy moster an, om ’t lagh te betalen, datter was ’emaeckt,
Ka.      Salement Veegh-al jaauw daer hebbewe weerom niet ’edroncke,
Ve.       Had’ hy ’t niet wille geven? ’k haddem voor zijn beck ’ekloncke.
            ’t Quam me oock mit Reght toe, al sagh hy wat droef
            Juyst soo ’t wese wou had’ ick ’t aesjen van den troef,
            (135) Dat pasten op zijn harten Heer. Hoe sagh hy den knijser?
            Doe wou hy mitme accorderen, maer ’kwas wel wijser.
            Mit de helft mijn te late payen, dat stontme niet aen,
            Ick draeydentem heel op sen hart,
Ka.      ’t Is bygort wel ’edaen,
            Soo Raeckewe mooytges an den dranck, ’t gaat soo ’t wil mittet eeten.
            (140) Maer van gistre dat selme noch niet schielijk vergeten,
            Hoe we daer pooyden in ’t Pack-huys van Matijs,
            Mijn leve soo niet ’esope, elck om prijs,
            Beget, ’k was ’estelt, ’khad schier ’espoge.
Ve.       ’tWas een starcken dief Kaal-Wt, ’k was me al bedroge,
            (145) ’k Swierde doeker uytquam as een bos stroo inde wint,*
            ’k Ley maer jen watergolfje voor de kramers deur, in ’t blaeuw iint,
            Maer nou hebbewe gien noot, wy meugender nog wel teuge,
            Hou moet ware Spits, ’t sel van daagh nog wel deuge
            Aswer nog ien mutsie vijf ses elck in leggen, van ’t gedisteleert nat
Ka:       (150) Niet en bruy ware Veegh-al, al slingerbienewe wat,
            In al heb ik gien gelt, ’k mag men Buerman een daelder of liene.
Ve.       Soeties Spits, valt niet, sta vast op jou biene.
Ka.      ’k Heb gien noot van valle al ben ick een beetie swart,
            ’k Wed ick de beste nog wel mit suypen uyt-tart,
[fol. A4r]
            (155) In van de banck help, al was ’t den dorstigen decker;
            Of Pieterge Spits-kaert; of Matijs den optrecker.
            Laetse komme die wille ’t scheeltme nou niemendal,
            Al was’t Kuerijge Loutje, of Dirckje Giet-al
            Die op Lubberden fooy sen Keel soo salfde:
            (160) Dat hy ’t weer uyt schoot, en inde Room kalfde
            Sen Wambes, sen Broeck zijn Kousen, ’t wasser even deerlijck ’estelt.
            Maer bygout as ick vry lagh heb, ’k ben een aer Helt,
            Dan pooy ick dat ’t Roockt, in weet van gien spouwe.
            Hoe gelockigh is hy die dat voor een Wijf mag trouwe,
            (165) Soo schouwtmen ’t vagevier daer staaghs an ’t kint scheyt.
Ve.       Jy toont bygort nogh datter een eel hart in jou wammes leyt.
            Jy bint eelder as Jan de Steyl-oor jaje by men soolen,
            Die altijt droncke reysen wil: of na Constantinopolen
            Of Jerusalem; of na Romen; of na den Deen; of den Sweedt;
            (170) Of na Spanje; Betlem; Itaalje, Parijs, ’t scheeltem dan niet en beedt,
            Wel verstaende alsmer in de kroeg kost na toe varen,
            Op het Schip van een volle ton, en in Bachus Baaren.
            Wat dunckje broer, satje oock niet graagh ’eboeyt
            Op een galey daerme mit pijpen, in mit Roemers roeyt?
Ka.      (175) Moght dat wese Spits ’k soumen haast op de Reys begeven.
Ve.       As icker nog om denck wat had ick lestent een leven
            Mit die vroome siel, in een aers plasier,
            Hy broghtme daer by een Schipper die had van dat swaer Dors-Bier
            Dat bygat puyck was, wit, bruyn al watwe wouwe
            (180) Wy soopen byget onse py soo dick, wy hadden schier deur ’espouwe:
            En laefden elck met een vaans kan of twie, Rijckelijck de borst,
            Dat ons soo qualick niet en quam: want wy hadden de nadorst,
            Doen hy doe onse py Ryck’lyk vol had gegeven,
            Gingewe aen zijn Kaes en zijn Broot torne, datter de litteyckens in bleve.
            (185) Wat dunckje Kaal-wt, haddewe daer onse tijt qualijck besteet?
Ka.      Sackerloot Neenje! ’k seg Jy jou huysjes weet
            Daer je ’t halen keunt, kostjet nou jens raken,
            Wy souwen te naght een eerlijck optreckertje maken,
            En komme niet tuys voor morge ’k heb dat wel meer ’eklaert,
Ve.       (190) Maer wat Maeckje jou Vaer dan wijs, is hy niet vervaert
            Datje in ’t water ’eloope bent, of een ongelock hebt ’ekregen?
Ka.      Neen, niet en bru, hy knort wel wat, maer ick setmer weer tegen.
            Mijn Vaer is een goet Man, hy heyt gien quaan geest,
            ’k Maeckem wijs ’k heb hier of daer op een fooy ’eweest,
            (195) Hy gelooftet al as icket mit een effe trony ken uytspreke.
            Maer mijn Moer wilmen altemet wel een sermoentje te voor preken.
            En maeckt sulcken gesteen, en heyt soo veul gestanck:
            Verkeert tog seytse by gien quaet geselschop, houje van den dranck,
            ’t Isme sulcken quel looptse dan al kreunen en kraken,
            (200) Maer al genoegh ’epraet, laetwe ons eens vermaken,
[fol. A4v]
            En singen een stightelijck droncke Mans deuntge.
Ve.       Weeran begint.
Ka.      ’k Sel op heften, ha daer.

Stemme: La Cardinale.

1.
                        ’k HAet het duyvels kroegen gaen,
                        Bort en Steen, en Kaerteblaen
                        (205) Wens ick voor Sint felten,
                        ’tGelt is op,
                        Mijn Sinneloose kop
                        Rijtmen nu op stelten.
2.
                            Had ick eer een Venus dier
                        (210) Om eenpaertje Bottel-Bier
                        Ging ick die verveyle
                        Als ick sat
                        En pooyde, voor het vat
                        By mijn droncke dweyle.
3.
                            (215) Nu heb ick een Meyt gebreck,
                        Maer sy keeren my de neck,
                        Krijg ick eens de voncken
                        Dat ick vry,
                        Se seggen j’heb jou py
                        (220) Alweer vol ’edroncken.
Lammert al Roepende wt.
Lam.       Melck, Melck, voor seven deutjes de pint.
            Daer heb ick lijcke dol straet op, straet neer ’eloope.
            In wat ick roep of schreeu, het vollick wil niet koopen.
            Ick sie wel tisme best dat ick’et loope staeck.
            In van men Soete-melck voort Smout, en Butter maeck.
Veeg.  (225) Nou bruewe weer na de kroeg daer we gistren waren
loopen tegen sijn emmer.
Lam.   Wel Heerschop kostje dat oock niet wat beter klaren?
Veeg.  Hoe loopt den Kinckel dus?
Lam.   Wel ja je wort nogh quaet,
            En stort men hele ding mit Mellick over ’t straet.
            In sout werendigh nog wel de geck met mee toe steecke,
            (230) Gaet samen soo al heen, als doove, songer spreke,
            Nou jyme die scha hebt ’edaen, al wel ware broer?
Ka.      Hoe gaet jou backis soo, wat schortje, seg broer,
Lam.   Kijck deuse beeste, wat drommel sou me schorte,
            Wat hebje mit jou droncke gat men Melck om te storte?
[fol. B1r]
            (235) En geveme nou voor men scha niet en sier.
Veeg.  Wilje wat hebbe seg kneukel? soo komt eens hier,
            Men selje voor jou Melck betale mit wat vuyst-slage
Lam.   Dat ’s moy bescheyt seker, ’k selje werentig gaen beklage,
            Jou eerloose bouve geefje me gien gelt
            (240) Ande Stadt-Huys Heere. ’t Is kraft in gewelt
            Datje doet, versta jy dat wel seg schurcke?
            Kaal. Ackerment latewe ons bygort van een Boer versnurcke?
            Bruytem om sen ooren, en laetem dan gaen.
Lam.   ’k Wou je met jou twien wel jens soo koen raen
            (245) Datje dat deed, ick wouje wel loove
            Dat ick by de Schout sou gaen. Soo raeckteje boove.
Veeg.  Den Boer is sot, kom gauwe, laet’em in zijn vree.        Binnen
Lam.   Ja pack jy jou deur jou gadt-vincke ’t is jou al best me,
            Nou jyme die scha in dat verlies hebt ’ebrouwe,
            (250) Had ick je op men Weuning, salement hoe wou ’kje oftouwe.
Lammert Alleen.
            Daer loopense die Hongden as dieve nou heen.
            Wel moght ickme genogh’ent soo tijelick opkleen,
            In soo vroog na de Way uyt Melcke gaen stooten,
            Dat ick nau vanden doncker de weght uyt de slooten
            (255) En kost kennen, ’k liep daer by der tast
            Dat ick de Boomen angreep en hielse voor Koeye vast,
            Mit sucken gestoot, gerommel, in gestommel.
            Daer loopen nou al de proffijte weer heen voor den drommel.
            Gort segen ongs, hoe is jen Mensch ook ’eplaeght!
            (260) Daer heb ick flus na Symen de Backer oock ’evraeght
            Die mijn die seventjen Meng’le nogh moet betale,
            Maer se passeme niet toe, daer ’s niet te hale
            As krancken troost seggese al die ’k spreeck.
            Ick looft oock wel: wangt doeker flus inde winckel keeck
            (265) Leeckter heel berooyt, daer was weynigh te bancke,
            Daer lag maer een bolletge of twee op de plancke
            Mit jen lutje dronckemans timpjes, dat’s ummers te schraal.
            Somma Somarum, ’k sie wel ’t looptmen altemael
            Teugen wint en stroom, daer ’s niet meer te vegen,
            (270) Ick seg in mient oock de duyvel moght soo Melck drege.
            Hier ’estort, daer jen bangkroet, ginter mee klangten quijt,
            Dat ick men hooft klou is van klinck klare spijt,
            ’k Bender soo in’emoeyt, ’k souwer wel om schreije.
            ’k Mag hier wat sitte gaen, in’t Gelock verbeye,
            (275) Dat lichelik nog jens mog kommen onverhoets.
[fol. B1v]
Lammert gaet sitte, Knip-of Wt.
Lam.  : Gemorge Vryer.
Knip.   Gemorgen Huys-man, wat hebje ons goets?
Lam.   Gancx krancke goets, quaets soujeme vrage,
            ’k Heb daer men selleve schier beck of ’edrage,
            In ’eropen men keel bekangt an Stick.
Knip.  (280) En wilt nog niet locke? dat ’s al te quaet schick,
            Je pleeght noghtans wel te verkoope voor dese.
Lam.   Ja pleeght, lieve borsje, ’t pleegh tog wel te wese
            Dat ick, en hongdert meng’le verkoft op jenen dagh.
            Wat troost geeft dat yement, datme seyt: het plagh.
            (285) Dat ’s nou over den zegen is ’esturve,
            De valsheyt dieder nou is het dat al bedurve,
            Men pleegh wel eerlyck an sen broot te raken, ’t ginger aers toe.
            Maer die nou niet en bedrieght starft* van arremoe.
            Jen mengle voor deuse twie stuvers, ’t is nou seuven oortges, in twie blancke
            (290) Mit wat waters daer in, dan loopense nog jancke
            Van deur, tot deur, in van stop, tot stop
            Om jens anders klanten, in vissent al op.
            Is dat al ’eleeft mienje asmen hoort te leve?
            Eer ick dat de ’k wouse liever om Goots wil geven.
Knip.  (295) Dat ’s by men soole soo slim as dievery.
Lam.   Dat isset seker, jaa ’t, soo komtet oock by
            Dat ick nou een Rock dreegh mit soo veul soomen, en lappen,
            In soo dick van vet, men souter mit broot messen ofschrappe,
            Of mit pollepels van schuymen, koocktement mit loogh,
            (300) Daer ick wel eer jen gebragoent wammis droogh
            Mit jen op staende kraagh in geboort om de randen,
            Mit twie pluysse mouwe in geborduyrde panden,
            In een paer boxxens van ’t beste stof openeyt.
            Gangx doot! doe was in grooter qualiteyt.
            (305) Jy soutme schier voor jen Heerschop hebben an’ekeken.
Knip.  Ick loof je hebt toe wel een Boere Schout ’eleken,
            Of een Sekertarijns, of een boo, of een bruy.
Lam.   Toe wier ick begort ’egroet van eerelijcke luy:
            Wangt asseme toe moete op de weght, wast voor dese:
            (310) Veul goets, gelock, hoe vaertet Lammert Mesen,
            Dat ginger aers an, toe quam ick in ’t kardijt
            Doe ’k toe wel Boere Man wiert, maer dat ben ick nou quijt,
            Al seg icket selver, ’k heb wel eer van men leve genoote.
Knip.  Soo bin jy oock loof ick wel van geen kleyntges ’esproote
            (315) Nog van gien kalese gewurpen.
Lam.   Wat een veest,
            Mijn Vaers Vaer heyt wel eerder opper diefleyer ’eweest,
            Van het Hooge Gereght, en de Baljou van de Hoore.
[fol. B2r]
            Gangx sackerde krake! die kost de dieven soo na spoore,
            Hy ha jen hart als jen Oly-fant, en greepse maer by de mou,
            (320) Daer isser nou gien in Hollant diese soo vangen sou.
            In sen Seun maeckten hy in Els Mors en Pot-huysje Reprateur van de Hollanse Nacy,
            Dat was eerst een Man van een groote Repetacy,
            En ansien, ja as jen Burgemeester van de Stadt:
            Wangt zyn Muyse-Vanger dat was jen kosijn van de Schouts Kat.
            (325) Hy quam naderhant (’k hebt Moertges wel hongdert mael hoore vereke)
            Nog soo hoog daty de grave ging opbreke
            In uytdelve, voor de vors gesturve lien,
            Hy droog oock voor Groote Heere huyse de kalck in stien,
            Doe kreegh hy den tijtel van Opper-man, dat leeck heel deurlughtigh.
            (330) Toe wiert hy oock geweldege groots-hartig, en lijdege Staet-sughtigh.
            In doen hy toe sagh datmen kennis oock voor me sprack
            Datter in mijn ien ongemienen gaaf stack,
            Bestelden hyme mitter veeg op ’et ansienelijcke Boeren,
            En leerdeme de vorck, de spa, inde Mis-wage voere.
            (335) Hy soume wel by jen Profester bestelt hebbe, maer dat was te bot,*
            De Jonge isser te wijs toe: (wangt daer wordese sot)
            Sey men Oom heeneweg, ick sou jou dat laken
            Dat jer soo een sleghten bock-esel of sout maken.
            In ick was oock te trots ’k wouer niet an.
Knip.  (340) Je had’ oock gelijck: wangt nou benje een aer Man.
Lam.   Ja maer ick wistet niet datter dus schraaltges sou of-loope.
            Ganx lijde wie daer? ’k hoor daer Knip-of roope,
            Ick loof niet dat jy mit die Naam bint ’edoopt,
            Stropgauw Knip-of, en Lammert.
            Waerme soeckt, waerme kijckt, watme schreeuwt, watme roopt,
            (345) Jy speult den doove, daer bent daer blyfje.
Kn.     Heb ick ’t wel ’ehoort seg? salement hoe kijfje
            En bulderie oock staaghs op soo fel asie meught.
Str.      ’k Hebt Jou soo dickwils ’eseyt Jou besuckten ondeught,
            Dat soo jy niet en wilt als een deegh’lijck kneght op-passe
            (350) (Ick sel niet leggen smijte stoote, of hassebasse
            In luyt roepen, in maken men selve verstoort)
            Maer je Vaer strackx tuys senden en stuerenje voort,
            Jy weet wel watie belooft hebt over eenige weken.
Kn.     Dat weet ick tog wel baes, maer mag ik oock eens spreken
            (355) Wat jy mijn hebt belooft op die selfde tijt?
            Dat jy me sout geven een deegh’lijck ontbijt
            Daer ick altijt tot de middigh toe heb moete vasten.
            St. Maer ’k hebje niet ’eseyt datie dan soo diep sout tasten
            In smeren ’t Suyvel iens soo dick as ’t broot.
Kn.     (360) Ja je geefme wel milde, ontrent een vierendeel van een loot
[fol. B2v]
            Krijg ick teffens, dan durft hy nog midme accorderen
            Dat ick’et niet op jene reys en sel opsmeren,
            Suynight wat seyty vette butter is quaet voorde gal.
            Daer by haddime nog toegeseyt al ’t verval
            (365) Datme de luy deur goethartigheyt inde gant leggen.
            ’t Komt mijn toe durft dien gierigen duyvel nou wel seggen.
Lam.   Hoe sel’t hier locken denck ick mienenset of niet?
Kn.     In soo ’k dan niet tijgenoeg nasen sin te beurs schiet,
            Soo vat hy me by de kraagh, in durftme wel of hale.
            (370) Maer ’k hebt nou voor ’enoome ’k sel’em dat weer betale.
Lam.   De kneght spreeckt begat soo bout as den baes.
Str.      Flox na binne seg ick sonder veul geraas,
            En versmeertme die Salf, sonder een woort te kicke.
            Niet veul te preutele, te Morren, en ’t hooft te knicke.
Kn.     (375) Hietjeme dat nou? dat ’s ommers al lang ’edaen.
Str.      Wel stootme dan die bienen en schoncken die daer staen
            Inde Vysel, en versietme de Poeyer-Doosen.
Lam.   Wel wat pocke sel deuse vent nog al uyt koosen?
            Stampme die schoncke seyty, wel wie het dat oyt ’ehoort?
            (380) Hy heyt voorseker niet genoogh aan ’t vleys die biene moeten ook voort
            ’t Is een gierigen duyvel moght sen kneght strack wel spreken.
            In wat hooft hy oock sen Meesters biene te breecken.
Str.      Nou selje gaen en doen dat ickje hiet?
Kn.     Ja ’k, maet ’t scheeldeme niet veul of ick ’t dee of niet.
Lammert. Stroop-gaeuw.
Lam.   (385) Sackeloot Karel hoe wasje daer soo an ’t hassebasse?
Str.      Waerom sou ick niet den Reeckel moght op-passe.
            ’t Is dadelick waer ick een voet voortset, in men hielen light
            Mit de hant inde sack.
Lam.   Maer is ’t oock sen plight
            (Dat ick jou dat vraagh moetjeme ten besten houwe)
            (390) De biene te stoote te stampen en deur te spouwen?
Str.      Ken jy oock sien dat dat jenighsins na ou reen gelijckt?
            Al de kneghs doent.
Lam.   Ja maer kijckt
            Fijn man, vis schrappe, biene stampen, stockvis beucke
            In al watmen eet, dat paelt ande keuke,
            (395) In daerom soo schuyf ick dat op jou Meyt:
            Wangt jy weet wel wattet ouwe spreeck-woort seyt,
            De Meyt inde Keuke, de Kneght inde Winckel.
Str.      Daer moet ick om lache, wat seyt den Kinckel
            Dattet stampen van de bienen aen de keuke paelt,
Lam.   (400) Wel Heerschop ’t ken wese dat ick ben verdwaelt,
            Ick vraeghtje uyt botheyt, jy keunt mebeduye.
[fol. B3r]
Str.      Men maeckter de poeyer of boer, dat benne van mijn kruye,
            Daer men ’t haer me drooght, en stuyft, en frijseert.
Lam.   Wat segje soo, nou ben ick mier geleert
            (405) As flusjes, ygort broer hebje die streken,
            Soo heb je wel meerder verstangt inje buyck steke.
Str.      ’k Mag jens na binne stappe en sien na men kneght.
Lam.   Ga jy heene Baes veul goets, jck kies oock men weght.
Lammert Alleen.
            Wel moght Moertjes besje segge die vijf-en-taghtigh Jaer out was,
            (410) Doense van de warrelt teegh, in datse schier kout was,
            Dat een Mensch leert soo lang as hy leeft.
            ’k Seg hy jen goet belul moet hebben, die sulcken avijs geeft.
            Nog quam ick jens voorby jen luyf, daer stongt dit schrift open:
            Die out niet leeren en wil latem by joncxop knoopen.
            (415) Dat was me wel geproponeert, hout dat ’s een woort in ’t Latijn
            Dat ick lestens jens ’eleert heb van Huypjes Krijn.
            Waght jou voor Lammerden, hy en is soo plat niet,
            Al lijckt van buyte Lam, hy is ’t in sen gat niet,
            Dat doet ’k was in mijn Jonckheyt al me een borst
            (420) Die oock wel by de maets een kanne bier drincke dorst.
            Ick verkeerde doe op de Kamer by de Rymende geeste,
            Daer ware men woorde donderslage, de heure maer veeste.
            ’k Kost alderhande Refereyne uyt Kats, in uyt Krul,
            Daerom soo wierd icket ’t hooft oock van’t heele Spul
            (425) In as we dan op karmis tijt ongder onse Rederijckers souwe speule,
            Igurcke dan liep men memory soo geswint as een Ros-Meule,
            Dan had ick as jen Joncker me een hoet mit jen pluym opstaen.*
            [Doen zagh men byget me as een Pauwe gaen]*
            Ja ’k practeseerde men selve schier op den hol.
            (430) Na elck sen gaef, schreef ick yder sen Rol,
            As ick er nog om denck, wat Reghtewe doen al kueren en grullen an.
            Dan was Duytege Meesje Keuning en Lange-Kees was Sulleman.
            Maer die tije binnen over dat ’s nou niemendal.
            Gans kruycke mit dat rammele soo krijg ick daer een inval,
            (435) Men Wijf hetme lang ’ebeen, in langx ’t huys loope teeme
            Ey lieve Man alsje in’t Ste gaet soo laet jou Baert wat ofneme,
            ’t Staetje soo leelick ick schaeme voor de Luy,
            Maer ick loof sy seytet daerom; wangt ick krijg mennige buy
            Snaghs, dat icker jens soen as ick uyt men vaeck schiet,
            (440) Dan klaeghtser ’t meest over, ’t heytse soo veul smaeck niet
            Altijt mit dat ruyge backis, hoe ismen ’ebruyt mittet haer
            Je sout doen as een ander, leytse dan en rammelt, in besteenje in ’t Jaer,
            ’k Wilt liever van mijn eyge pot-gelt oplegge en betale,
            Nou hetseme ’edrijght doeck’et niet, se wilter mit wortel mit al uyt hale.
            (445) In waer ick vraagh wat icker voor geven sel ’t is al drie groot,
[fol. B3v]
            Een blanck daer op ’eleyt ’t is begut een heel broot.
            Wat dunckie allemael, is ’t wongder datter jen Mensch of vervaert is?
            ’k Loof hier stater veul dier heele baert soo veul niet waert is.
            En die ’t alle weecks nog wel doen late, de droes moghtem soo late schere.
            (450) Maer by deusen Baas sel ick nou een reys gaen ackerderen,
            Dat ’s gang na sen huys weer, ’k sel kijken hoe ’ket maeck
            Of ick ’et duer hou, of goekoop quyt Raeck.         Hy klopt.
            ’k Denck oock datse dat ten naesten by wel sellen hooren.
Els, en Lammert.
            Hoe Raesie soo ande deur seg jens Boer, wat hebie hier verloore?
            (455) Je tiert ofie besete waert dunckme, wel wat ’t nou Jou vraagh.
Lam.   Hoe hebbewet hier tussen ons bayen, of benie niet graegh
            Na men gelt? wel Jy bent wel spijtigh.
            Sie daer wilie niet? latet een ander wil vlijtigh,
            ’k Kent dan wel ’edaen krijgen op een aer,
            (460) Wat seggen is dat me, of scheerewe Mekaer?
            Els. Maer hoor Huys-man hoor wat ben Jy oock vol tooren,
            De kruyn gis ick is je van daegh niet wel ’eschooren.
Lam.   Dat ’s waer die staetme te ruygh en te wilt,
            Wangt ick hebber in twie Jaer geen gelt an verspilt,
            (465) Daerom kom ick oock hier, dat hebie gaeuw ’ekeken,
            Maer ’k wou ie Man wel eerst iens van d’onkoste spreke,
            Willy reelijck mitme hangdele, ick gun ’em het gelt.
            Els. ’k Sel eens roope, ie meught sien hoe Jy ’t mittem stelt.
            Liefste, kom daetelijck iens voor sootie mag beure.
Lam.   (470) Liefste! Gort segen ons, wat heb ick hier voor geuren?*
            Dat ick Geerties iens mit de naem van liefste toesprack,
            Se sou werentigh wel mienen dat ick den draeck mitter stack.
            Wat brabelme die besuckte malle steetse Wijve.
Strop-Gaeuw, Lammert, Elsje.
Str.      Wel Fijn-Man.
Lam.   Goedendagh Baes, souieme wel eens keune gerijve,
            (475) En haelen dit tuyghie iens mitter weegh van men mongt?
            ’k Hatie vergete te vragen, doe ’k daer strack by’e stongt.
            Els. ’t Is tijt da’k binne loop, ’k maeck hier al men tijt t’ soecken.
Str.      Sent de Jonge eens Liefste mit ’t Scheer-Becken, en de Droogh-doecke,
            Mit wat Spaense Seep, Water en al watter toe hoort.
            (480) Hadaer gaet daer sitte maet.
Lam.   Soo haestig niet voort
            Baes, ’k sou garen eerst jens mitje overlegge
            Wattet sou koste.
Str.      Tut tut, dat sel ickje wel segge,
[fol. B4r]
            Jy selt een stuver geven, ’k hebber menig voor twee blancken gerijft
Lam.   Maer selt dan oock allemael suyver wesen, datter niet an en blijft?
Str.      (485) Ick selje dat hooft allemael soo schoon asje wilt vegen.
Lam.   Je seltet bygout hebbe kedaer benje rustigh, ’k benter weer tegen,
            Wat baeten veul woorden, ’k slaeye de koop toe.
            Nou sel ick men wijf jens verheuge, daer is nou hoop toe.
            Asse siet dat ick soo schoon thuys kom, wat selse jen vreught beleven.
            (490) Dat ’s niet noodigh Heerschop, jen behoeftmen geen schoon Servet te geven,
            ’k Selt songder wel ofsien.
Str.      Kom kom, sleghs, wat maeckje praet.
Lam.   Wel knoopteter dan om, as jy ’t soo verstaet.
Str.      Sa Jonge an ’t vrijve, (staet niet en kijckt) om tijt te winnen.
Kni.     Daer Maet hout dat wat vast.
Lam.   Hoe moet ick dat beginne?
Kni.     (495) Mitje handen daer onder, siesoo, in maeckt dat daer jou hals in past.
Lam.   ’k Weet, ’k weet hoeje mient, ’k hebt nou al vast.
            Nou meugje wel reeschop beginne te maken.
            Wacker nou an ’t vrijve, versetme soo de kaken.
            Sackerloote dat raeckt ande wortel.
Str.      Kom heb jyt ’eklaert?
Kni.     (500) Asje wilt Meester.
Str.      Soo mag ick ’em voort gaen sitte mittet staal inden baert.
            Maer seg eens Huys-man hoe wil’jem nou hebben eschooren?
Lam.   Vraeghje dat? dat weetje ummers wel van te voore
            Hoe wy versproocke bennen: jy en ick.
Str.      ’k Setje voor-eerst dan vanje wangen halen, daer sittet vry dick,
            (505) En dan den onderbaert, dat keur ick voor ’t beste.
Lam.   ’t Is mijn allijcken jens ofjet in ’t eerst doet, of int leste,
            ’k Maecker je Meester van, doet soo jy ’t verstaet.
Str.      Te drommel Boer watten harden haer hebie, ’k hebt schier te quaet*
            Daer ick men Mes wel een half kartier heb staen wette,
            (510) Ick loof niet datjet in seuve Jaer of hebt late setten.
Lam.   Het leste dat ick ’t doen liet, is. Laet jens sien. Ontrent dordalf Jaer
            Of jen ding,
            Doen ick mit men seun Gorus Lammerse te trouwe ging.
            Hoe vaerje Baes, hebjer al een goet plockie of ’ekrege?
Str.      Ja ja ’t sel nou wel gaen, ’t beginter al te leegen.
            (515) Dat ’s al soo na ’ekloncke. Nou is ’t tijt dat ick weet
            Hoe jy jou baert hebbe wilt, kort of lang, smal of breet,
            Een paer ruyge knevels, mit een breen baert is veel de manier onder de Boeren
Lam.   Hola broer, soo seljeme al lijckewel niet loeren,
            Soo geck en ben ick niet baes, mit verlof
            (520) Weetje wel watter is ’eseyt? allemael schoontges of;
            Daer deur versta ick nou datjeme ’t heele hooft van ’t haer selt berooven.
Str.      Hoe ’t hooft! jou kruyn niet denck ick?
Lam.   Van ondere tot booven,
[fol. B4v]
            Dat is ’eseyt: ’t hooft haer, den baert, knevels, wijnbraeuwe, in al watmen onder Ruyg telt.
            In dat voor de somme van aght deuten, jens gelt,
            (525) Soock jy dat nou weer deur jou practijken in ’t warre te brouwen?
            Soo seg ick datje een Man bent die jou woort niet en durft houwen.
Str.      Hoe deunjer me Fijn-man, of is ’t ernst, hoe sel ick dat verstaen?
Lam.   Wel geckie met mijn, iy hebme die beloften ’edaen
            Doeje niet seg? in wiljeme nou met wat leure paeye?
            (530) Neen Maetie ick ben te vasthouwende, dat seljeme niet ondraye,
            Jy moeter nou deur vege al wasset nog soo rouw,
            Jy miende mijn te loeren, maer nou loer ick jou.
Str.      Heel wel, versta jy ’t soo? men selje soo gerijven.
Kni.     Wat sel dit uytbroen Meester?
Lam.   Jy oock! kom hier nog en reys lustigh an ’t vrijven,        Knip-Of binnen.
            (535) Of mienjer mee om te krackeelen gelijck jou Baes?
            Wat denckje daer of, se miende soo ras heylighavent te hebben, Jaas
            Soo de Meester weer an ’t slijpen, en de Kneght na Binnen.
            ’k Selse dat wel uytkornen, de moete de stuver al aer winnen.
            De qua Mart doetet dat ick soo gaeuw niet de beurs schiet,
            (540) Nou se krijgent wel weer dubbelt van een aer, doenset nou jens half om niet,
            Mostense soo deur de warrelt kommen, se bleven wel schaelder,
            Maer nou wetense te speulen, hier een pleyster of een Seroen ’eleyt Item een daelder.
            Dan zijnder die nog soo snoo zijn, asse een Rijcke hebben ’erieft
            Die dan seggen; Heerschop geeft datie belieft,
            (545) In tast die dan wat diep inde beurs, daer sellense niet om treuren.*
Knipof uyt, met ’t Water, beginnen hem weer te Scheren.
Str.      Kom Kammeraet willewer weer an peure?
Lam.   Alsje wilt, maer volgens ongse accordaty watie mient
Str.      Dat sel wel gaen weeran Jonge vrijftem boven, en onder en al daer ’t dient.
Kni.     ’k Selter maer op giete soo maght over al raken.
Hy begietem met ’t Water, den Boer Roept:
Lam.   (550) De duyvel haelie Jou Guyt, sie Jyme daer iens nat maken.
Kni.     Dat moet soo wesen Huys-Man soo vattet inde gront,
Str.      Soet Jonge. Houwie wat stil Boer of je krijght een veeg in jou Mont.
Lam.   Hoo hoo, nouse soo wercke moeten denck ick wordense moelick.
Els Wt.
            Gort segen ons wat leerje den Boer! hoe maeckjem dus goelijck?
            (555) Schaemje niet liefste? Je bedarft de Man inde gront.
            Hy verstaatet soo
[fol. C1r]
Lam.   Hou Jy Je mongt,
            Dit besuckte Wijf selder oock over komme teemen.
            ’t Is ’eseyt van te voore al ’t ruyg of te neeme,
            Soo ley’et akkoort tusse jou Man en mijn.
            (560) Is’t niet waer Baes?
Str.      Voorseker, ja togh ’t moet soo zijn.
            ’t Is waer Wijf, ’t is ’eseyt, de Man selmer na betale.
            Els. ’k Kijck men selve sot, ’k kender men oogh niet van hale.
            Maer Man je sout den bloet ten beste raen, je maecktet seker te grof.
            Dat ick swanger was, ’k kreeger voorwaer een misdraght of,
            (565) Men souwer (of ik ben jen Hoer) een krijtent kint me vervaren.
Str.      Ga jy na jou keuke, wy sellent hier wel klaren
            Sonder jou, wat hebje seggens, in wat maeckie geschals?
            Els. Ick gae maer wil de schult niet drege krijght hy de Jongens an den hals.
            Els Binnen.
Lam. Wat had jou wijf daer een gerammel, hoe wasse soo kriegel?*
Str.      (570) Sen verstaetet heur niet dat doetet. Weeran Jonge de Spiegel.
Lam.   Hoe alree ’edaen? dat gelt verdienie seper nog al ras.
Knip.  As ’t jou belieft Heer Boer soo kijckt en reys teuge dit glas.
Str.      Wat segie is’t goet? hebje nou ie wens niet?
Lam.   ’t Is by men keel suyver, ken lijckt selfste Mensch niet.
            (575) Dat scheelt een hoope tusse nou en daer flus.
            Ick lijck altijt wel tien Jaer Jonger. Hoe ben ick dus
            Goelick en mooy denck ick. Nou krijgh ick eerst sin in men leven.
            Je bent werentig een goet Man Baes, dat moet ickie na geven,
            ’k Sel wel meer sien na de gevel van ie huys, ick looft.
            (580) Sie daer is iou gelt, daer hebie altijt. Soet, tooft,*
            Sa ’t isser effen, een stuver voor iou, en een oortie voor de vrijver.
Str.      ’t Is te dege Broer, wel moetie bekomme.
Lam.   Nou gaeckie siedaer mit een grooten yver
            En een staent Seyltie iens kloeckx na men Wijf.
            Vaert wel allebey, hadieu, ick hebmen gerijf.
Str.      (585) Jy van gelijcke groote maet.
            O broeck! hoe sel sen Wijf staen kijken!
Knip.  Niet waer baes, asse soo een haghie thuys siet komme strijcke.
            Stroopgauw en Knip-of Binnen. Lammert alleen.
            Dat ’s altijt gien duert, voor een stuver al die ruyghte quyt!
            In heb ick daer al dat gekijf om ’ehoort, en al dat verwijt
            Een heelen dagh deur van men Wijf, van den ochtent tot den avont
            (590) Jou gierigen knyser, ie bent te luy datie iou havent.
            Jou sousbaert iou flenterbackis, iou ruygen bock,
[fol. C1v]
            Wat houtme dat ick’et niet uytje backis en Rock,
            Ja mit sulcken getier, dat ick van de schrick stont te trillen.
            In heb ick dat nou voor jene stuver soo knop laten ofville?
            (595) Men dunckt dattet jen droom is. Maer ben ick’et oock wel?
            Jaa ’k bent selfs, ’k siet an men broock wel,
            In an men hoet, in dit is men wammes, in dats men Lobbe die dreeg ick altijt,
            Men Wijf hetse lestens nog selver op ’edaen van Lubbertje Gaep-wijt.
            Diese op de Boel-huyse altijt pleegh op te koopen.
            (600) Maer men swager noghtangx die lietem lestens mee eens of strope.
            Die besteden wel een stooter in daer was niet half soo veul van,
            In ick soo veul minder, jgurcke daer heb ick een koopjen an.
            Heer as ick tuys kom, hoe wilme Gyertje nou wel bejegene,
            ’t Selder soo wacker gis ick me lieftens regene
            (605) Trots’et Barbiers Wijf, in waerom oock niet?
            Nou ick heur sinnelijckheyt jens heb in’evolght, ja ’k weet asset siet
            Dats’er selve van de blijtschop sel bevuyle,
            En sou die vreught (dat weet ick altijt wel) voor gien daelder wille ruylen,
            Jy lijck jen jong kneght selse segge. Heer nou benie mooy.
            (610) Ja ’k weet dat hier een jonge Meyt was, se liep soo strack wel mitme na ’thooy.
            Maer ’kjoock na huys eerme de tijt komt t’ontschiete:
            Wangt men Wijf selme nou ten minste mit een soen welkom hiete,
            Je sel t’oock wel sien alden bruy, oft soo niet en sel gaen.        Binnen.
Geertjen Wt.
            Waer of ongse Lammert blijft? dat ken ickme niet verstaen,
            (615) ’k Magh hongdert en hongdert mael al hebben uyt’ekeken,
            ’k Ben soo benauwt, siedaer, ’k kent niet uytspreken,
            Hy en heyt’et oock sen leven soo slordig niet ’eklaert.
            Maer daer krijgh ick een inval dieme te yslijck beswaert,
            Ogh waer sel ick blijve! ick verdrenck in men tranen.
            (620) Daer sel hy tot Symen den Backer hebben wese manen,
            In heyt die niet willen optellen (ogh dat gaet vast.)
            Hebbense daer Mekaar ongetwijffelt in ’t haer ’etast
            En een wijl overhoop ’elege mit smyten en plockharen,
            Wangt Symen is een Vent, hy is niet te bedaren
            (625) As hy boos is, ja is as de barelijcke duyvel dan.
            In daer sel ick thuys krijgen ten minsten jen gewont, of jen doot Man
            En is ’t soo hoog ’eraeckt, dat’et Mesie heyt beginnen uyt te raken,
            Dan magh ick die gissing, en rekening wel maken,
            Dat ick’em nooyt levent meer en sel sien,
            (630) Soo sou ’kem’ lijck wel nog niet gare misse, hoe wel ick wel mien
            Dat ick’er genoegh by over’esockelt heb van men leve,
            In dat ick mennigh mael heb ’ebeen dat hy de geest moght geven
            Maer dat ’em ongsen lieven Heer wou halen op sen bedt:
            Datje se anspreeckt, in jen troostlijck woort byset;
[fol. C2r]
            (635) Wangt dan kenme nog sien hoese starve, en de geest uytblaese.
            Ogh wat komt ginter! ick begin te verbase!
            ’t Komt hoe langx hoe nader, ’t is warendig de duyvel, of een qua geest,
            Die de tijding komt brenge, daer ick voor heb ’evreest
            Van men Mans doot, ogh ’k begin te trillen!
            (640) Men haer rijster van overende, men hart begint te killen.
            Sie watten yslijcken spoock ist! ogh waer bergh ick me ras!
            ’t Is men Man altijts niet, maer dattet sen geest was
            Sou ick an de Nemmers, in an de ’t jock wel ramen        Lammert Wt.
            Ick packmen in huys en krijt de buere samen,
            (645) Soo luy as ick ken, in houwe de deur vast.
Geertje Binnen, en Roept:
            Help, help, moort, moort, ick ben inde last
            Help bueren, staetme by, of ick ben verloore,
            Ogh, ogh, ogh, ogh! wat komtmen hier te vore?
            Magh ickje bidden helpme de Duyvel hier van daen,
            (650) Hoortmen nou niemant roope, ogh soo ben ick verraen.
            Ick starf van bangigheyt, ja ’begin te doot sweete.
Lam.   Wel wat popelency schort men Wijf! of isse beseten?
            Hoe tiertse dus? ’k weet begort niet, men dunckt datet’er gien deeg is.
            Ogh Lieve Lammert! wat komtje over? wat offer inde weeg is?
Geert. (655) Ogh de duyvel, de duyvel, de duyvel, wat selme nog moete?
Lam.   O broeck! daer vightse mitte duyvel gis ick, hoortse jens stamp voete,
Geer.   Wat gaetmen over! ogh wat gaetmen over, nou ben ick Lammerden al quyt
Lam.   De galg wat ’s dat, dattet malle varcken om mijn krijt?
            Ick doght datme men wijf niet lief en hadde, maer nou sieck datter nogh treck is.
            (660) Wangt se huylt al omme eer ick doot ben, ’k loof seper datse geck is.
            Hou Geertje: hou, ay doet de deur tog open.
Geer.   Voor iou altijt niet. Help help, de duyvel wilmen overloopen,
            Nou weet ick gien beter raet as dat ick een kruys op deur schrijf:
Lam.   Wel hoe koeck koeck is ’t hier ’estelt tusse mijn en men Wijf?
            (665) Ick bidje liefste Geertje datje tog ope doet, ick ben Lammert.
            ’k Souwer wel om krijte soo alsme van men wijf jammert,
            Se heyt voorseker jen dolle koors ’ekrege, ogh dat gaet vast!
Geer.   Ja de duyvel mienje, Lammert was jen aer gast,
            Die was angders ’estelt, hy ha jen paer knevels as slagh swaerde,
            (670) Mit een ruyge trony, ja trots al de baerde
            Die’er ’ewassen ware wel ses mijlen in’t rongt,
            In jy sout Lammert wese souje? je hebt niet en haer om je mongt,
            Daerse Lammert wel opsen wammes ha hangen mit heele locken.
Lam.   Ick segie de warrijt Wijf, ’t is seker gien Jocke.
            (675) Dat ick Lammert ben kenie dat niet hooren an men spraeck
            Daerieme ses-en-dortigh Jaer hebt ’ehadt?
Geer.   Wel Jaack,
[fol. C2v]
            Maer jou wese lijcktet niet, hoe ken dat soo verkere?
Lam.    Ick seltje seggen Wijf, ’k hebme in Ste late scheere,
            ’k Bidje kijck tog uyt, en sie en reys hoe moey.
Geer.   (680) Dat Magh ick jens sien komme.
Geertjen wt, en hem aen siende spreeckt:
            Wel Lammert! wel foey!
            Jou kalen honsfot, hoe siejer dus uyt! jou bloetbeuling, jou sleghte,
            Waer hebje ’eweest daer jye dus hebt laten uyt reghte!
            Wat houtme jou lompen dommen Esel dat ickje in ’t gesight niet en schiet.
Den Boer valt op sijn knie en bidt:
            Ay lieve, men liefste wijfie ick bidie en kijft soo niet,
            (685) ’t Is soo waer voor jene stuver altemael after ’ebleven,
            In of ick’et nou heel of half doen liet ’k most allijckewel ’t volle gelt geve,
            ’k Hebbet ’edaen op proffijt.
Geer.   Jy mogt de galgh jou Sot,
            Jou besuckten gierigen kabbe, jou allemans spot,
            Jou narre, ’k selie dien kalen kop nog vanie buyck scheure.
Lam.   (690) Ay wijfie niet, ’k selie men leve niet meer versteuren,
            Bedaerie men Liefste Geertie, ick bidie hart gronttelick om gena
            Mit gevouwe hangden, ogh! seg tog en reys dra
            Istme vergeve? ey wort tog iens bewooge.
Geer.  ’t Isje vergeve Jaet, op een dicke Neus na, mit een paer blaeuw ooge.
            (695) Voort na binne toe seg ick.
Lamm. Wel wijf ick sel gaen.
            Ja wel se mag’er nou ien schoft of een half op slaen
            Maer selme nou altijts niet (al heytse drollege grepen
            Dat ’s ien voordeel) mittet Haer lanx ’t huys niet slepen.

EYNDE.
Continue

Tekstkritiek:

vs. 16 een er staat: ees
vs. 54 Dit vers ontbreekt in de quarto-uitgave en is ontleend aan de octavo
vs. 59 Kerrick er staat: Kerirck
vs. 67 en vs. 98 de lombarde ontbreekt.
vs. 145 inde er staat: inke
vs. 288 starft er staat: straft; in de andere druk staat wel starft
vs. 335 was er staat: wrs
vs. 427 opstaen en vs. 428: zie annotatie bij vs. 54.
vs. 470 Liefste er staat: Lieste
vs. 508 harden er staat: garden
vs. 545 beurs er staat: beus
ibid. sellense er staat: selsense
vs. 569 gerammel er staat: gerammael
vs. 580 Sie er staat: Jie