| D’Infante van Castilien is verlieft op Don Rodrigo, een jongh dapper Edelman, doch hem wetende te gheringh voor haer, brenght te weegh een onderlinge gheneghenheydt tusschen hem en Chimene, dochter vande Grave van Gormas, dewelcke voorspoedelijck so verre voortganck heeft, dat d’Ouders wedersijts daer een goed ghevallen in hebbende, de Vader van Don Rodrigo voornemens is het huwelijck aende Vader van Chimene te versoecken. Doch ondertusschen verkreghen hebbende de staet van voedster-heer vande jonghe Prins, ’s Koninghs Soon, die de Graef sich selven hadde toegheleyt, soo werdt sijn versoeck niet bejeghent ghelijck hy ghehoopt hadde: en van ’t eene woord in ’t ander, en daer door aen ’t schelden gheraeckende, soo gheeft de Graef eyndelijck aen Don Diego, vader van Don Rodrigo, een kinneback-slagh, waer over den goeden ouden Man ’t gheweer treckt, doch te kort komende, keert hem tot sijn Soon, die hy tot wraeck van ’t gheleden hoon aen-maent, en ten lesten, niet sonder grooten strijdt in sijn gemoed, daer toe beweeght. Don Rodrigo eyscht de Graef uyt, en steeckt hem dood. Chimene komt recht vorderen van den Koninck over de doodslagh haers Vaders. Don Diego daer en teghen versoeckt ghenade voor sijn Soon. d’Infante middeler-wijl kan hare vyerige liefde tot Don Rodrigo niet uytblusschen, die by dit voorval van ongeleghentheyt tusschen hem en Chimene weder voort barst, en sich nieuwe hoope van uytkomste inbeeld. Daer over sy nu en dan in een beweeghelijck ghespreck met haer Voedster-vrouwe Leonora vervalt, voor wien sy de tegenstrijdighe tochten haers wanckelighen ghe- [fol. A4v, p. 8] moeds ten vollen open leyt. De Koninck stelt sijn vonnisse uyt op ’t naeder beraet-slaghen van den Raedt; en doet Chimene t’huys brenghen by Don Sanche, mede-vryer van Don Rodrigo, die dese ghelegentheydt waer-nemende, sijn voordeel soeckt te doen met Chimene op te rockenen, en haer zijn rapier aen te bieden om haer met de wapenen over Don Rodrigo te wreken. Chimene t’huys gekomen sijnde, barst uyt tegens haer Staet-Iuffrouw Elvire in droevige klachten van haer ongheluck, niet konnende laten lieff te hebben die zy om haerder eere wille ter doodt most vervolgen. Don Rodrigo komt onvoorsiens by Chimene, en bied haer aen sijn hooft om daer op wraeck te doen over de dood haers Vaders: ’t welck sy, hem heymelijck lief hebbende, behendelijck weyghert: voorwendende ’t selve by middel van rechte en niet by vrye gifte te willen hebben. Dies hy bedroeft van haer scheydende, ontmoet sijn Vader; die hem loopt soecken, en hem seyt dat de Mooren voor ’t Landt en ’t Hof en de gantsche Stadt in een groote beroerte sijn: dat hy heeft t’sijnen huyse ghevonden vijf hondert Edelluyden sijne vrienden, die hem haren dienst waren komen aenbieden om hem te helpen wreecken over ’t hoon hem by den Grave aenghedaen. Spreeckt sijn Soon een moed in om met dien braven hoop de Mooren te gaen bevechten, en door dat middel soen van zijn doodslagh, en gunste by zijn Meestersse te verwerven. Don Rodrigo verwint de Mooren in een bloedigen strijdt, en neemt twee van hare Koninghen ghevangen, die hy aen zijnen Koninck send. Waer over hy de naem van CID, (dat is Heer in ’t Arabisch) en ghenade over zijn misdaed verkrijght. Chimene ondertusschen komt haer aen-klaghte voor den Koninck vernieuwen, en vordert lijf-straffe over Don Rodrigo. Doch siende den Koninck tot sachticheydt gheneghen, versoeckt dat volgens het oud ghebruyck vanden Lande haer ’t recht van een kamp-recht vergunt werde, ’t welck de Koninck haer eyndelijck toe staet, op voorwaerde dat sy den verwinner zal moeten trouwen. Don Sanche bied hem aen tot haren Ridder, en werd aenghenomen. Don Rodrigo verwint Don Sanche en spaert hem ’t leven: midts dat hy hem selven en zijn rapier sal gaen voor de voeten van Chimene neder-werpen, en zijn weder-waren haer bekent maken. Don Sanche met zijn blooten bebloeden [fol. A5r, p. 9] deghen onder d’ooghen van Chimene komende, doet haer verschricken, en ghelooven dat hy Don Rodrigo verslaghen hebbe. Waer door hare liefde boven bortelende, sy hem straffelijck bejeghent, sonder dat hy tot gehoor kan komen. Chimene verschijnt nochmaels voor den Koninck, erkent hare ghenegenheydt tot Don Rodrigo, en versoeckt, midts al haer goedt tot vergheldinghe aen Don Sanche latende, in een Klooster te moghen gaen, om aldaer Vader en Vryer voortaen in eensaemheyt te betreuren. De waerheyt van de geheele saecke komt eyndelijck aen den dagh. d’Infante gheeft Don Rodrigo met eyghender hand tot een bruydegom aen Chimene, die daer in op ’s Konincks begheeren verwillight, doch versoeckt uytstel van den trouw-dagh tot dat den rouw van haer Vader sal uyt wesen. ’t Welck de Koninck toe-staet, en last ondertusschen Don Rodrigo als zijn Velt-overste nae Barbaryen te trecken, en de Mooren in haer eyghen land den oorlogh aen te doen. Die op ’s Konincks bevel, en zijn Meestersses goedvinden, ’t selve moedichlijck aen-neemt, en met de hoope van sijn aenstaende gheluck zijn tegenwoordigh verlanghen matighende, den Koninck, en zijn Best-bemindes goede wille, de rest bevolen laet. |
