All hadden wy in ’t hoofd de Vloeden die ons quollen,
(30) De Wateren, die swollen
Tot over kant en kae,
Voldeden ons gebreck van tranen nergens nae.
    Doe waren ’t Wateren. Nu hebst du ’t Vyer ontboden;
Nu sien wy niet als Boden
(35) Van Broeder en Verwant,
Van, hier een groeyend’ Vyer; van, daer een’ vollen brand:
Maer Brand, maer ander Vyer; Vyer wateren te krachtigh,
En mannen-macht te machtigh;
Vyer vyeriger dan Vyer,
(40) Vyer dat genadigh brandt daer ’t dry vernielt van vier.
    Waer Aerd’ en Locht dan vry! maer Locht en Aerde moeten
Dijn’ wrake helpen boeten,
Bei grouwelick, bei vuyl,
D’een’ rondom smettelick, en d’ander’ niet als kuyl.
(45) Soo sien wy onse Jeughd, den Bloessem onser krachten,
Al bloeyende versmachten;
Soo sien wy ’t grijse hoofd,
Den steun der kinderen, den kinderen ontrooft.
Waer heen, gestoorde God, waer wilst du ’t ende palen
(50) Der onge-ende qualen?
Waer is die eersten dagh
Die ons doen hooren sal, daer is de laetste slagh?
    Wy pleiten om geen recht, wij kennen meest de seeren,
De lemten en de sweeren
(55) Daer van de stanck alleen
Dijn’ hulp en onsen nood gescheiden heeft van een:
Wy weten, zoo du wilst dijn’ Rekeningh sien sluyten,
En, all’ ontfermen buyten,
Dijn’ Rechten sien voldaen,
(60) Soo hebst du, hoe vollendt? noch niet begost te slaen.
    Maer slae dijn slincker Oogh op ’t ooge vande Volcken
Die onse ad’ren molcken,
Doe dijn’ gerechte straf
Hunn’ ongerechtigheit wel eer den teugel gaf.
(65) Nu staen sy thien om een, nu worden wy verdondert
Met dusenden om hondert;

---

In margine, bij vs. 29: Jer. 9. 1.


Huygens - Korenbloemen
Voorkeurenpagina Opleiding Nederlands