Johannes Nomsz: Za•re. 1777.
Uitgegeven door EDITEUR
Red. dr. A.J.E. Harmsen, Universiteit Leiden.
Ceneton06302 - UBGent
In deze uitgave zijn evidente zetfouten gecorrigeerd en gemarkeerd met een asterisk.

Dit is een onderdeel van de Ceneton Groeipagina. Van dit toneelstuk moeten nog alle pagina’s gedaan worden.

Continue

TITELPAGINA

BEvallige Zaire, ik had geenzins verwacht
Uw smart in dit serail zoo ras te zien verzagt.
Wat hoop, of wat geluk herschept, zoo ik 't mag vraegen,
Uw dagen van verdnet in aengenaeme dagen?
(5) De kalmte van uw' geest groeyt met uw minzaemhen,
Uwe oogen zyn niet meer ontluysterd door geween;
Gy vest die tbans niet meer op dat verblyf der weelde,
Met welks beschouwing ons weleer die Gauler slreelde,
Die edle NŽrestan; gy spreekt my langer niet
(10) Van dat bekoorlyk oord, dat loflyk ryksgebied,
Daer onze kunne door, een volk van zagte zeden,
Beroemd door zyn vernuft, met drift word aengebeden,
En daer zy, naer wat plaets zy haere gangen richt,
De hulde ontfangt die elk uw schoonheyd is verpligt;
(15) Daer ieder vrouw, des mans geliefde gezellinne,
Alom zich ziet ge‘erd als waer' ze een koninginne;
Daer zy in vryheyd leeft, en kuysch is zonder dwang,
En nimmer deugdzaem is uyt vrees, of uyt belang:
Behaegt het u niet meer eens in dien staet te leven?
(20) De strenge wetten hier de vrouwen voorgeschreven,
Een akelig serail, de schandnaem van slavin...
Stort 't een en 't ander u niet langer afkeer in?
Verkiest gy Salems puyn voor Vrankryks vruchtbre stranden?
Ik ken slechts door 't verhaal die zegenryke landen;
En 't hart verlangt nooit sterk naar 't geen men weinig kent.
Wat afkeer voor dit oord my ook worde ingeprent,
Myn lot is hier bepaald door't Hemelsche vermogen.
Van jongs af aan-in 't hof des sultans opgetogen,
Wierd ik 't serail gewoon, hoe streng de wet hier zy,
Elk ovrig waerelddeel beftaat niet meer voor my. "È.*' Ik ben verpligt, vrindin! -om naar de wet te leven Die door vorst Orosman my hier word voorgefchrevŽtf.' '¥ * i' 'k: Erken alleen dien prins; zyn hoogheid, magt eneer ;v*. Te leven naar zyn wet is all' wat ik begeer. Het ovrige is een droom. Ç: FATIMA. H—e! is u dan vergeten Wat zich held NŽrestan uit vrindfchap dorst vermeten^" Om u en my van 't juk der flaverny te ontflaan? Hy nam wel meest om u de reis naar Vrankryk aanÈ Hoe heerlyk blonk zyn moed in 't hevigst van zyn lyden! Wat roem verwierf zyn arm in dat beklaaglyk ftrydŽn Waarin ons Qiristenvolk, hoe fchoon hun krygsdeugd Naby Damaskus muur voor Orosman bezweek.! (bleek'* De sultan kon den held zyne achting niet bedekken,' En deed , flechts op zyn woord , hem vry van hier vertrekWy wachten hem met fmart. Die gadelooze held (ken* Brengt, licht in 't kort, den prysdie ons in vryheid fielt. Zou 't lot in ons verdriet door ydle hoop gehengen... ZAìRE. Licht heeft hy meer beloofd dan hy ooit kan volbrengen. Twee jaren hebben wy vergeefs zyn komst verwacht. Een onbekende, een flaaf, hoe hoog by ons geacht, /-m[j Belooft doorgaans ons veel , doet weinig , zal niet fchrošTe zweeren, als 't hem dient om zyne boei te ontkomen. Hy moest in dit gewest tien 'Christenen ontflaan , .' Of flraks , op nieuw , met hen ŽŽn noodJot ondergaan; Ik heb zyn heldenvuur t£. vroeg, teveel, geprezen. ijten;denke aan hem niet meer.

Continue